ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៥

​បុគ្គល​ណា​ ​កាត់​បង់​នូវ​សំយោជនៈ​ទាំងអស់​ ​ហើយ​មិនបាន​តក់ស្លុត​ ​ដោយ​តណ្ហា​ ​តថាគត​ ​ពោល​នូវ​បុគ្គល​នោះ​ ​ដែល​ជា​អ្នក​កន្លង​បង់​ ​នូវ​សេចក្តី​ចំពាក់​ ​ជា​អ្នក​ប្រាសចាក​កិលេស​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​បុគ្គល​ណា​ ​កាត់​បង់​នូវ​ខ្សែរឹត​ ​គឺ​ការ​ចងគំនុំ​ ​និង​ព្រ័ត្រ​ ​គឺ​តណ្ហា​ ​និង​ទី​-​ត​ ​គឺ​កិលេស​ ​គ្រឿង​ស្ទាក់​ ​គឺ​ទិដ្ឋិ​ ​ព្រមទាំង​ទិ​ដ្ឋានុ​ស័យ​ចេញ​បាន​ ​តថាគត​ ​ពោល​នូវ​បុគ្គល​នោះ​ ​ដែល​មាន​បង្គោល​ ​គឺ​អវិជ្ជា​ដកចេញ​ហើយ​ ​អ្នក​ត្រាស់​ដឹង​ ​នូវ​ចតុរារិយសច្ច​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មិនបាន​ប្រទូស្ត​ ​អត់សង្កត់​ ​នូវ​ពាក្យ​ជេរ​ ​និង​ការ​វាយដំ​ ​និង​ចំណង​បាន​ ​តថាគត​ ​ពោល​នូវ​បុគ្គល​នោះ​ ​ដែល​មាន​អធិ​វាសនក្ខន្តី​ជា​កំឡាំង​ ​មាន​ពួក​ពល​ ​គឺ​ខន្តី​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​មាន​ធុតង្គ​វត្ត​ ​មាន​សីលគុណ​ ​មិន​ប៉ោង​ដោយ​រាគាទិក្កិលេស​ ​មិន​មានពុត​ត្បុត​ ​មាន​សរីរៈ​តាំងនៅ​ក្នុង​ទីបំផុត​ ​តថាគត​ ​ពោល​នូវ​បុគ្គល​នោះ​ ​ថា​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​