ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៥

​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជា​ថា​ ​ការពិចារណា​ ​ជា​ធម្មជាត​ ​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​សេចក្តី​ព្យាយាម​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​ធម៌​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ការពិចារណា​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​យើងខ្ញុំ​សូម​សួរ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​នូវ​ធម៌​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ការពិចារណា​។​ ​ម្នាល​ភារ​ទ្វា​ជៈ​ ​ការ​ប្រឹងប្រែង​ ​ជាស​ភាវៈ​ ​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ការពិចារណា​ ​បើ​បុគ្គល​មិន​ផ្គូផ្គង​នូវ​ការ​ប្រឹងប្រែង​នោះ​ទេ​ ​មិន​គប្បី​ថ្លឹង​នូវ​ការពិចារណា​នេះ​បាន​ឡើយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បុគ្គល​លុះតែ​ផ្គូផ្គង​ ​ទើប​ពិចារណា​បាន​ ​ហេតុ​នោះ​ ​បាន​ជា​ថា​ ​ការ​ប្រឹងប្រែង​ ​ជាស​ភាព​ ​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ការពិចារណា​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​ធម៌​ ​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ការ​ប្រឹងប្រែង​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​យើងខ្ញុំ​សូម​សួរ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​នូវ​ធម៌​ ​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ការ​ប្រឹងប្រែង​។​ ​ម្នាល​ភារ​ទ្វា​ជៈ​ ​ឆន្ទៈ​ ​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ការ​ប្រឹងប្រែង​ ​បើ​ឆន្ទៈ​មិន​ញុំាង​ការ​ប្រឹងប្រែង​នោះ​ឲ្យ​កើតឡើង​ទេ​ ​បុគ្គល​មិន​គប្បី​ប្រឹងប្រែង​បាន​ឡើយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​លុះតែ​កើត​ឆន្ទៈ​ ​ទើប​បុគ្គល​ប្រឹងប្រែង​បាន​ ​ហេតុ​នោះ​ ​បាន​ជា​ថា​ ​ឆន្ទៈ​ ​ជា​ធម៌​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​សេចក្តី​ប្រឹងប្រែង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​ចុះ​ធម៌​ ​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ឆន្ទៈ​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​យើងខ្ញុំ​សូម​សួរ​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​ ​នូវ​ធម៌​ ​មាន​ឧបការៈ​ច្រើន​ ​ដល់​ឆន្ទៈ​។​ ​ម្នាល​ភារ​ទ្វា​ជៈ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤២ | បន្ទាប់
ID: 636872300491871189
ទៅកាន់ទំព័រ៖