ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦
ច្រើន ខ្ញុំរលឹកមិនឃើញអំពើនោះទេ អំពើនុ៎ះ ខ្ញុំបានធ្វើដោយសេចក្តីវង្វេង។ ម្នាលអានន្ទ យ៉ាងនេះឯង សង្ឃគប្បីឲ្យអមូឡ្ហវិន័យ ដល់ភិក្ខុនោះ។ ម្នាលអានន្ទ អមូឡ្ហវិន័យ យ៉ាងនេះឯង។ ការរម្ងាប់អធិករណ៍ពួកខ្លះ ក្នុងសាសនានេះ រមែងមាន ដោយអមូឡ្ហវិន័យ យ៉ាងនេះឯង។
[៦២] ម្នាលអានន្ទ ចុះបដិញ្ញាតករណៈ តើដូចម្តេច។ ម្នាលអានន្ទ ភិក្ខុក្នុងសាសនានេះ ត្រូវគេចោទក្តី មិនត្រូវគេចោទក្តី តែងរលឹក តែងបើក តែងធ្វើឲ្យរាក់ នូវអាបត្តិ។ ម្នាលអានន្ទ ភិក្ខុនោះ គួរចូលមករកភិក្ខុចាស់ជាងខ្លួន ហើយធ្វើចីពរ ឆៀងស្មាម្ខាង ថ្វាយបង្គំបាទា អង្គុយច្រហោង ផ្គងអញ្ជលីរួច គួរពោលយ៉ាងនេះថា បពិត្រលោកដ៏ចំរើន ខ្ញុំត្រូវអាបត្តិឈ្មោះនេះ ខ្ញុំសូមសំដែងនូវអាបត្តិនោះ។ ភិក្ខុចាស់នោះ ពោលយ៉ាងនេះថា លោកឃើញឬ។ ភិក្ខុខ្ចីឆ្លើយថា ខ្ញុំឃើញ។ ភិក្ខុចាស់ពោលថា លោកត្រូវសង្រួមតទៅ។ ភិក្ខុខ្ចីឆ្លើយថា ខ្ញុំនឹងសង្រួម។ ម្នាលអានន្ទ បដិញ្ញាតករណៈ យ៉ាងនេះឯង។ ការរម្ងាប់អធិករណ៍ពួកខ្លះ ក្នុងសាសនានេះ រមែងមាន ដោយបដិញ្ញាតករណៈ យ៉ាងនេះឯង។
ID: 636831702690217812
ទៅកាន់ទំព័រ៖