ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

 [​៨៧​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​អរិយសាវ័ក​ ​តែង​ពិចារណា​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មិនបាន​ឃើញ​ ​(​នូវ​ខ្លួន​)​ ​ក្នុង​ទី​បន្តិចបន្តួច​ ​មិនបាន​ឃើញ​ ​(​នូវ​ខ្លួន​)​ ​ដែល​គួរ​បង្អោន​ទៅ​រក​កង្វល់​ ​របស់​បុគ្គល​នីមួយ​ទេ​ ​មួយទៀត​ ​មិនបាន​ឃើញ​ ​(​នូវ​ខ្លួន​)​ ​របស់​បុគ្គល​ដទៃ​ ​ក្នុង​ទី​នីមួយ​ ​ឯ​កង្វល់​របស់​អាត្មាអញ​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​កាលបើ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ប្រតិបត្តិ​យ៉ាងនេះ​ ​មាន​កិរិយា​នៅ​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ​នោះ​ ​ដោយ​ច្រើន​ហើយ​ ​ចិត្ត​ក៏​រមែង​ជ្រះថ្លា​ ​ក្នុង​អាយតនៈ​ ​គឺ​ហេតុ​ ​កាលបើ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​មាន​ហើយ​ ​អរិយសាវ័ក​នោះ​ ​ក៏​ដល់​នូវ​អា​កិ​ញ្ចញ្ញា​យតន​ជ្ឈាន​ ​ក្នុង​កាល​ឥឡូវនេះ​ផង​ ​ចុះចិត្តស៊ប់​ ​ដោយ​បញ្ញា​ផង​។​ ​លុះ​មាន​រាងកាយ​បែកធ្លាយ​ទៅ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណៈ​ ​សំវត្តនិក​វិញ្ញាណ​នោះ​ ​ក៏​នឹង​ដល់​នូវ​អា​កិ​ញ្ចញ្ញា​យតន​ជ្ឈាន​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​ហេតុ​នុ៎ះ​ ​រមែង​មាន​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ ​អា​កិ​ញ្ចញ្ញា​យត​ន​សប្បាយ​ប្ប​ដិ​បទា​ ​ទី៣​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៤៦ | បន្ទាប់
ID: 636831715221914585
ទៅកាន់ទំព័រ៖