ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

អនុបទ​វគ្គ​
​អនុបទ​សូត្រ​ ​ទី១​


 [​១៥៣​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​គង់​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​ហៅ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ទទួល​ព្រះពុទ្ធដីកា​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​ព្រះករុណា​ ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចម្រើន​។​
 [​១៥៤​]​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​បាន​ត្រាស់​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សារីបុត្រ​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សារីបុត្រ​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ច្រើន​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សារីបុត្រ​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ក្រាស់​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សារីបុត្រ​មាន​ប្រាជ្ញា​រហ័ស​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សារីបុត្រ​ ​មាន​ប្រាជ្ញាវាងវៃ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សារីបុត្រ​ ​មាន​ប្រាជ្ញាមុត​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សារីបុត្រ​ ​មាន​ប្រាជ្ញា​ជា​គ្រឿង​ទម្លាយ​នូវ​កិលេស​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សារីបុត្រ​ ​ឃើញច្បាស់​ ​នូវ​ធម្ម​វិបស្សនា​ ​តាមលំដាប់​ ​អស់​កន្លះ​ខែ​ ​(​ក៏បាន​សម្រេច​ព្រះ​អរហត្ត​)​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ការណ៍​នេះ​ ​សារីបុត្រ​រមែង​មាន​ ​ក្នុង​ធម្ម​វិបស្សនា​ ​ជាលំដាប់​នោះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១៤ | បន្ទាប់
ID: 636831781948021100
ទៅកាន់ទំព័រ៖