ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦
សប្បុរិសសូត្រ ទី៣
[១៧៨] ខ្ញុំបានស្តាប់មកយ៉ាងនេះ។ សម័យមួយ ព្រះមានព្រះភាគ គង់ក្នុងវត្តជេតពន របស់អនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ជិតក្រុងសាវត្ថី។ សម័យនោះ ព្រះមានព្រះភាគ ត្រាស់ហៅពួកភិក្ខុថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ។ ភិក្ខុទាំងនោះ បានទទួលព្រះពុទ្ធដីកា របស់ព្រះមានព្រះភាគថា ព្រះករុណា ព្រះអង្គដ៏ចម្រើន។ ព្រះមានព្រះភាគ បានត្រាស់ពាក្យនេះថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តថាគត នឹងសំដែងនូវ សប្បុរិសធម៌ និង អសប្បុរិសធម៌ ដល់អ្នកទាំងឡាយ អ្នកទាំងឡាយ ចូរស្តាប់ធម៌នោះ ចូរធ្វើទុកក្នុងចិត្តឲ្យប្រពៃចុះ តថាគត នឹងសំដែង។ ភិក្ខុទាំងនោះ ទទួលត្រងត្រាប់ភាសិត របស់ព្រះមានព្រះភាគថា ព្រះករុណា ព្រះអង្គ។
[១៧៩] ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់ត្រាស់ដូច្នេះថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ចុះ អសប្បុរិសធម៌ តើដូចម្តេច។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ក្នុងលោកនេះ មានមនុស្សអសប្បុរស ចេញចាកត្រកូលខ្ពស់
(១) ហើយបួស។ អសប្បុរសនោះ ពិចារណាឃើញ ដូច្នេះថា អញចេញពីត្រកូលខ្ពស់
(១) ត្រកូលខ្ពស់ មាន២ គឺខត្តិយត្រកូល១ ព្រាហ្មណត្រកូល១។ អដ្ឋកថា។
ID: 636831790348271566
ទៅកាន់ទំព័រ៖