ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

ស្រី​មាន​អាជ្ញា​ ​ដោយហោចទៅ​ ​សូម្បី​ស្រី​ដែលគេ​នាវ​ទុក​ ​ដោយ​ផ្កាកម្រង​ ​ជា​អ្នក​មិនដល់​នូវ​ការប្រព្រឹត្ត​កន្លង​ ​ចំពោះ​ពួក​ស្រី​មាន​សភាព​ដូច្នោះ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​សារីបុត្រ​ ​កាល​បុគ្គល​សេព​នូវ​កាយសមាចារ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​តែង​សាបសូន្យ​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ចម្រើនឡើង​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​សំដែង​នូវ​កាយសមាចារ​ ​ថា​មាន​ពីរ​យ៉ាង​ ​គឺ​កាយសមាចារ​គួរ​សេព១​ ​មិន​គួរ​សេព១​ ​មួយទៀត​ ​តថាគត​សំដែង​ ​នូវ​កាយសមាចារ​នោះ​ ​ទី​ទៃៗ​ពីគ្នា​ ​ដូច្នេះ​នុ៎ះ​ ​គឺ​តថាគត​សំដែង​ ​សំដៅ​ហេតុនេះ​ឯង​។​
 [​២២៤​]​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​សំដែង​នូវ​វចីសមាចារ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​សំដែង​នូវ​មនោ​សមាចារ​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​សំដែង​នូវ​ចិ​ត្តុ​ប្បា​ទ​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​សំដែង​នូវ​សញ្ញា​បដិលាភ​ ​(​ការបាន​ចំពោះ​នូវ​សញ្ញា​)​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​សំដែង​នូវ​ទិដ្ឋិ​ប្ប​ដិ​លាភ​ ​(​ការបាន​ចំពោះ​នូវ​ទិដ្ឋិ​)​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​សំដែង​នូវ​អត្តភាវ​ប្ប​ដិ​លាភ​ ​(​ការបាន​ចំពោះ​នូវ​អត្តភាព​)​ ​ថា​មាន​ពីរ​យ៉ាង​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៩៤ | បន្ទាប់
ID: 636831803569337768
ទៅកាន់ទំព័រ៖