ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

សាបសូន្យ​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ចម្រើនឡើង​ ​បុគ្គល​មាន​សភាព​យ៉ាងនោះ​ ​បុគ្គល​គួរ​សេព​។​ ​ត្រង់​ព្រះពុទ្ធដីកា​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​សារីបុត្រ​ ​តថាគត​សំដែង​នូវ​បុគ្គល​ ​ថា​មាន​ពីរ​យ៉ាង​ ​គឺ​បុគ្គល​គួរ​សេព១​ ​មិន​គួរ​សេព១​ ​ដូច្នេះ​នុ៎ះ​ ​គឺ​ទ្រង់​ត្រាស់​សំដៅ​ហេតុនេះ​ឯង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ភាសិត​សង្ខេប​នេះឯង​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​មិន​ទ្រង់​ចែករំលែក​សេចក្តី​ដោយ​ពិស្តារ​ ​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​យល់​សេចក្តី​អធិប្បាយ​ ​ដោយ​ពិស្តារ​យ៉ាងនេះ​។​
 [​២៣២​]​ ​ម្នាល​សារីបុត្រ​ ​ត្រូវ​ហើយ​ៗ​ ​ម្នាល​សារីបុត្រ​ ​ត្រូវហើយ​ ​ភាសិត​សង្ខេប​នេះ​ ​ដែល​តថាគត​មិនបាន​ចែករំលែក​សេចក្តី​ដោយ​ពិស្តារ​ ​អ្នក​យល់​សេចក្តី​អធិប្បាយ​ដោយ​ពិស្តារ​យ៉ាងនេះ​បាន​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ដែល​តថាគត​សំដែង​ថា​ ​ម្នាល​សារីបុត្រ​ ​តថាគត​សំដែង​នូវ​ចីវរ​ ​ថា​មាន​ពីរ​យ៉ាង​ ​គឺ​ចីវរ​គួរ​សេព១​ ​មិន​គួរ​សេព១​ ​ដូច្នេះ​នុ៎ះ​ ​តើត​ថា​គត​សំដែង​ ​អាស្រ័យហេតុ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​សារីបុត្រ​ ​កាល​បុគ្គល​សេព​នូវ​ចីវរ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងណា​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ចំរើន​ឡើង​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០៦ | បន្ទាប់
ID: 636831811607807542
ទៅកាន់ទំព័រ៖