ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

ពត់​ឲ្យ​ត្រង់​ ​ល្មមប្រើ​ការបាន​ទៀត​ទេ​ ​សេចក្តី​នេះ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​កាល​អាត្មាអញ​ ​នៅ​តាម​សេចក្តី​សុខ​ស្រួល​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​ចម្រើនឡើង​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​សាបសូន្យ​ ​តែ​កាលបើ​អាត្មាអញ​ ​តាំងខ្លួន​ឲ្យ​លំបាក​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​សាបសូន្យ​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​ចម្រើនឡើង​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​មានតែ​អាត្មាអញ​ ​តាំងខ្លួន​ឲ្យ​លំបាក​ចុះ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​តាំងខ្លួន​ឲ្យ​លំបាក​ ​កាល​ភិក្ខុ​នោះ​ ​តាំងខ្លួន​ឲ្យ​លំបាក​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​សាបសូន្យ​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​ចម្រើនឡើង​។​ ​លុះ​សម័យ​ជា​ខាងក្រោយ​មក​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​លែង​តាំងខ្លួន​ឲ្យ​លំបាក​ទៀត​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះថា​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​តាំងខ្លួន​ឲ្យ​លំបាក​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ណា​ ​ប្រយោជន៍​នោះ​ ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​សម្រេច​ហើយ​ ​ហេតុ​នោះ​ ​បាន​ជាស​ម័យ​ខាងក្រោយ​មក​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​តាំងខ្លួន​ឲ្យ​លំបាក​ទៀត​ឡើយ​ ​សេចក្តី​នេះ​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្តី​ប្រឹងប្រែង​ ​មានផល​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​មានផល​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣ | បន្ទាប់
ID: 636831626620836893
ទៅកាន់ទំព័រ៖