ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

ជា​អ្នក​វៀរចាក​ការ​ទទួល​នូវ​ធញ្ញជាតិ​ឆៅ​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​សាច់ឆៅ​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ស្រី​ ​និង​កុមារី​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ខ្ញុំស្រី​ ​និង​ខ្ញុំប្រុស​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ពពែ​ ​និង​ចៀម​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​មាន់​ ​និង​ជ្រូក​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ដំរី​ ​គោ​ ​សេះឈ្មោល​ញី​ ​វៀរចាក​ការ​ទទួល​ស្រែ​ ​និង​ចំការ​ ​វៀរចាក​ការ​ប្រកប​ទូត​កម្ម​ ​គឺ​នាំ​សំបុត្រ​ ​ឬពាក្យ​បណ្តាំ​នៃ​គ្រហស្ថ​ ​និង​ការ​ទៅ​ដោយ​គេ​ប្រើ​អំពី​ផ្ទះ​មួយ​ ​ទៅផ្ទះ​មួយ​ ​វៀរចាក​ការទិញ​ ​និង​ការ​លក់​ ​វៀរចាក​ការ​បញ្ឆោត​ ​ឬ​បន្លំ​ដោយ​ជញ្ជីង​ ​បញ្ឆោត​ដោយ​ភាជន៍​កាឡៃមាស​ ​(​ជាដើម​)​ ​និង​ការ​បញ្ឆោត​ ​ដោយ​រង្វាស់​រង្វាល់​ ​វៀរចាក​ការ​ប្រកប​អំពើវៀច​ ​គឺ​បង្ខុស​ ​បំភាន់​ ​និង​ការ​បោក​ប្រាស​ ​និង​ការ​បន្លំ​ ​ដោយ​របស់​ក្លែង​ ​វៀរចាក​ការ​កាត់​ ​(​នូវ​អវយវៈ​ ​មានដៃ​ជាដើម​)​ ​និង​ការ​សម្លាប់​ ​ចង​ ​លាក់ខ្លួន​ពួន​ចាំ​ធ្វើអំពើ​អាក្រក់​ ​និង​ការ​ប្លន់​កំហែង​យក​ទ្រព្យ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ជា​អ្នក​សន្តោស​ ​ដោយ​ចីវរ​ ​ជា​គ្រឿង​រក្សា​កាយ​ ​ដោយ​បិណ្ឌបាត​ ​ជា​គ្រឿង​រក្សា​ផ្ទៃ​ ​កាលបើ​ចេញទៅ​ ​ក្នុង​ទិស​ណាៗ​ ​តែង​កាន់​យក​ ​(​តែ​គ្រឿងបរិក្ខារ​ ​៨ប៉ុណ្ណោះ​)​ ​ជាប់​ជាមួយនឹង​ខ្លួន​ចេញទៅ​ ​សកុណជាតិ​ ​ដែល​មាន​ស្លាប​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៨ | បន្ទាប់
ID: 636831627899940053
ទៅកាន់ទំព័រ៖