ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

ដំបៀត​ត្បៀត​ ​រំកៀក​មើល​សរ​ ​របស់​អញ​នោះ​ ​ខ្លួន​អញ​ ​ក៏​រងទុក្ខ​វេទនា​ខ្លាំងក្លា​ ​ខ្លោចផ្សា​ ​ព្រោះហេតុតែ​ត្បៀត​សរ​ ​ដោយ​ដំបៀត​នោះ​ទៀត​ ​លុះ​ពេទ្យ​វះ​នោះ​ ​ចាប់ដក​សរ​ ​របស់​អញ​នោះ​ ​ខ្លួន​អញ​នោះ​ ​ក៏​រងទុក្ខ​វេទនា​ខ្លាំងក្លា​ ​ខ្លោចផ្សា​ ​ព្រោះហេតុតែ​ដក​សរ​ចេញ​នោះ​ទៀត​ ​លុះ​ពេទ្យ​វះ​នោះ​ ​យក​កំទេច​ថ្នាំ​រោយ​ ​ត្រង់​មុខ​ដំបៅ​របស់​អញ​នោះ​ ​ខ្លួន​អញ​នោះ​ ​ក៏​រងទុក្ខ​វេទនា​ខ្លាំងក្លា​ ​ខ្លោចផ្សា​ ​ព្រោះហេតុតែ​រោយ​កំទេច​ថ្នាំ​ ​ត្រង់​មុខ​ដំបៅ​នោះ​ ​ឥឡូវនេះ​ ​ខ្លួន​អញ​នោះ​ ​មាន​ដំបៅ​ដុះ​សាច់​ ​ព្រមទាំង​ស្បែក​ ​ជា​អ្នក​លែង​ឈឺចាប់​ ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ ​រួចខ្លួន​អំពី​ពេទ្យ​ថែរក្សា​ ​ជា​អ្នកមាន​អំណាច​ខ្លួនឯង​ ​ទៅណាមកណា​ ​តាម​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​បាន​ ​សេចក្តី​នេះ​ ​មាន​ឧបមា​យ៉ាងណា​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​និគ្រន្ថ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ឧបមេយ្យ​ដូច​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ដឹង​ថា​ ​យើង​បាន​កើត​ហើយ​ ​ក្នុង​កាលមុន​ ​មិនមែន​មិនបាន​កើត​ទេ​ ​ដឹង​ថា​ ​យើង​បាន​ធ្វើបាប​កម្ម​ទុក​ ​ក្នុង​កាលមុន​ ​មិនមែន​មិនបាន​ធ្វើ​ទេ​ ​ដឹង​ថា​
ថយ | ទំព័រទី ៩ | បន្ទាប់
ID: 636831620281194286
ទៅកាន់ទំព័រ៖