ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦
គណកមោគ្គល្លានសូត្រ ទី៧
[៩៣] ខ្ញុំបានស្តាប់មកយ៉ាងនេះ។ សម័យមួយ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់គង់ឰដ៏មិគារមាតុប្រាសាទ
(១) ក្នុងបុព្វារាម ជិតក្រុងសាវត្ថី។ គ្រានោះឯង ព្រាហ្មណ៍ឈ្មោះ គណកមោគ្គល្លាន ចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគ លុះចូលទៅដល់ហើយ ក៏ធ្វើសេចក្តីរីករាយ ជាមួយនឹងព្រះមានព្រះភាគ លុះបញ្ចប់ពាក្យ ដែលគួររីករាយ និងពាក្យដែលគួររលឹក ហើយអង្គុយក្នុងទីសមគួរ។ លុះគណកមោគ្គល្លានព្រាហ្មណ៍ អង្គុយក្នុងទីសមគួរហើយ ក៏ក្រាបបង្គំទូលព្រះមានព្រះភាគ ដូច្នេះថា បពិត្រព្រះគោតមដ៏ចំរើន មិគារមាតុប្រាសាទនេះ ប្រាកដជាមានការសិក្សាជាលំដាប់ មានការធ្វើជាលំដាប់ មានផ្លូវសម្រាប់ដើរទៅ ជាលំដាប់ គឺកំណត់តាំងអំពីកាំជណ្តើរជាន់ក្រោមបំផុតឡើងទៅ បពិត្រព្រះគោតមដ៏ចំរើន ឯពួកព្រាហ្មណ៍ទាំងនេះ ក៏ប្រាកដជាមានការសិក្សាជាលំដាប់ មានការធ្វើជាលំដាប់ មានបដិបទាជាលំដាប់ ក្នុងការរៀននូវវេទមន្ត បពិត្រព្រះគោតមដ៏ចំរើន ឯពួកខ្មាន់ធ្នូទាំងនេះ ប្រាកដ
(១) ប្រាសាទរបស់នាងវិសាខា ជាមាតានៃមិគារកុមារ។
ID: 636831717211208366
ទៅកាន់ទំព័រ៖