ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

 [​២១៦​]​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាល​បុគ្គល​សេព​នូវ​ការបាន​ចំពោះ​ទិដ្ឋិ​ ​មាន​សភាព​ដូចម្តេច​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ចម្រើនឡើង​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​តែង​សាបសូន្យ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​បុគ្គល​ពួក​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​មាន​សេចក្តី​យល់ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ទាន​ដែល​បុគ្គល​ឲ្យហើយ​ ​មិន​មានផល​ ​ការ​បូជា​តូច​ឥត​ផល​ ​ការ​បូជា​ធំ​ឥត​ផល​ ​ផលវិបាក​របស់​កម្ម​ ​ដែល​បុគ្គល​ធ្វើល្អ​ ​និង​ធ្វើ​អាក្រក់​មិន​មាន​ ​លោក​នេះ​មិន​មាន​ ​លោកខាងមុខ​ ​មិន​មាន​ ​មាតា​មិន​មានគុណ​ ​បិតា​មិន​មានគុណ​(​១​)​ ​សត្វ​ជា​ឱប​បា​តិកៈ​កំណើត​ ​មិន​មាន​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ក្នុង​លោក​ ​មាន​សេចក្តី​ព្រមព្រៀង​ ​ជា​អ្នកប្រតិបត្តិ​ត្រូវ​ ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​នូវ​លោក​នេះ​ផង​ ​លោកខាងមុខ​ផង​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ក្រៃលែង​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ក៏​មិន​មាន​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​កាលបើ​បុគ្គល​សេព​នូវ​ការបាន​ចំពោះ​ទិដ្ឋិ​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ចម្រើនឡើង​ ​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​តែង​សាបសូន្យ​។​
​(​១​)​ ​សំដៅយក​ការប្រតិបត្តិ​ល្អអាក្រក់​ ​ចំពោះ​មាតាបិតា​នោះ​ ​គ្មាន​គុណ​ ​គ្មាន​ទោស​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៨៦ | បន្ទាប់
ID: 636831801019731939
ទៅកាន់ទំព័រ៖