ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

បាណកជាតិ​ ​(​សត្វ​តូច​ៗ​ ​មាន​ដង្កូវ​ជាដើម​)​ ​ទាំង​ឡាយ​ផ្សេង​ៗ​ ​កំពុង​ជញ្ជក់​ស៊ី​ក្តី​ ​ដូចម្តេច​មិញ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​(​ក៏​បង្អោន​សរីរៈ​ស្លាប់​នោះ​)​ ​មក​ប្រៀបផ្ទឹម​នឹង​កាយ​នេះឯង​ថា​ ​សូម្បី​កាយ​នេះ​ ​ក៏​គង់​នឹង​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ ​គង់​នឹង​ក្លាយទៅជា​យ៉ាងនេះ​ ​នឹង​កន្លង​នូវ​ភាវៈ​យ៉ាងនេះ​ ​ពុំបានឡើយ​។​ ​កាល​ភិក្ខុ​នោះ​មិន​ប្រមាទ​យ៉ាងនេះ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ចម្រើន​កាយគតាសតិ​ ​ដោយ​វិធី​យ៉ាងនេះ​ក៏បាន​។​
 ​[​៣០១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ភិក្ខុ​គប្បី​ឃើញ​នូវ​សរីរៈ​ស្លាប់​ ​ដែលគេ​ចោល​ក្នុង​ព្រៃស្មសាន​ ​នៅសល់​តែ​រាង​ឆ្អឹង​ ​ប្រកបដោយ​សាច់​ ​និង​ឈាម​ ​នៅ​មាន​សរសៃ​ជា​គ្រឿង​ចង​.​.​.​ ​នៅសល់​តែ​រាង​ឆ្អឹង​ឥត​សាច់​ ​តែ​នៅ​ប្រឡាក់​ដោយ​ឈាម​ ​មាន​សរសៃ​ជា​គ្រឿង​ចង​.​.​.​ ​នៅសល់​តែ​រាង​ឆ្អឹង​ ​ប្រាសចាក​សាច់​និង​ឈាម​ ​តែ​នៅ​មាន​សរសៃ​ជា​គ្រឿង​ចង​.​.​.​ ​នៅសល់​តែ​ឆ្អឹង​ទទេ​ ​ប្រាសចាក​សរសៃ​ជា​គ្រឿង​ចង​ ​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​រាត់រាយ​ ​ទៅ​ក្នុង​ទិសតូច​ ​និង​ទិសធំ​ ​គឺ​ឆ្អឹងដៃ​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងជើង​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងស្មង​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងភ្លៅ​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹង​ចង្កេះ​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ឆ្អឹងខ្នង​ទៅ​ដោយឡែក​.​.​.​ ​លលាដ៏​ក្បាល​ទៅ​ដោយឡែក​ ​ដូចម្តេច​មិញ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​(​ក៏​បង្អោន​សរីរៈ​ស្លាប់​នោះ​)​
ថយ | ទំព័រទី ៣៨៤ | បន្ទាប់
ID: 636831833466177770
ទៅកាន់ទំព័រ៖