ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៦

ដឹង​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​ ​ដឹង​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជាហេតុ​នាំឲ្យកើត​ទុក្ខ​ ​ដឹង​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​សេចក្តី​រលត់ទុក្ខ​ ​ដឹង​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​បដិបទា​ ​ឲ្យបាន​ដល់​នូវ​សេចក្តី​រលត់ទុក្ខ​ ​ដឹង​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​អាសវៈ​ ​ដឹង​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​សេចក្តី​រលត់​អាសវៈ​ ​ដឹង​តាមពិត​ថា​ ​នេះ​ជា​បដិបទា​ ​ឲ្យបាន​ដល់​នូវ​សេចក្តី​រលត់​អាសវៈ​។​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ចិត្ត​ក៏​រួច​ស្រឡះ​ ​ចាក​កាមាសវៈ​ផង​ ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ ​ចាក​ភវាសវៈ​ផង​ ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ ​ចាក​អវិជ្ជា​សវៈ​ផង​ ​កាលបើ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ប្រាជ្ញា​ ​ក៏​កើតឡើង​ថា​ ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​អស់ហើយ​ ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​គ្រប់គ្រាន់​ហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សេចក្តី​ប្រឹងប្រែង​មានផល​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​មានផល​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤៧ | បន្ទាប់
ID: 636831630360210773
ទៅកាន់ទំព័រ៖