ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៧

 [​១៤៤​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ពួក​សត្វតិរច្ឆាន​ ​(​ខ្លះ​)​ ​មាន​ស្មៅ​ជា​អាហារ​។​ ​ពួក​សត្វតិរច្ឆាន​ទាំងនោះ​ ​រមែង​ស៊ី​ស្មៅ​ស្រស់​ ​ច្រឹប​ផ្តាច់​ដោយ​ធ្មេញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ពួក​សត្វតិរច្ឆាន​ ​ដែល​មាន​ស្មៅ​ជា​អាហារ​ ​តើ​អ្វីខ្លះ​ ​គឺ​ ​សេះ​ ​គោ​ ​លា​ ​ពពែ​ ​ម្រឹគ​ ​ឬក៏​សត្វតិរច្ឆាន​ណាមួយ​ដទៃទៀត​ ​ដែល​មាន​ស្មៅ​ជា​អាហារ​ដូចគ្នា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​ពាល​នោះ​ឯង​ ​ជា​អ្នក​ជាប់នឹង​រស់​អាហារ​ ​ក្នុង​កាលពីមុន​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ហើយ​ធ្វើ​កម្ម​ដ៏​លាមក​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​លុះ​បែង​ធ្លាយ​រាងកាយ​ស្លាប់​ទៅ​ ​ក៏​ទៅ​កើតជា​មួយ​នឹង​ពួក​សត្វ​ ​ដែល​មាន​ស្មៅ​ជា​អាហារ​នោះ​។​
​ [​១៤៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ពួក​សត្វតិរច្ឆាន​ ​(​ខ្លះ​)​ ​មាន​លាមក​ជា​អាហារ​។​ ​ពួក​សត្វតិរច្ឆាន​ទាំងនោះ​ ​គ្រាន់តែធុំក្លិន​លាមក​អំពី​ចម្ងាយ​ ​ក៏​ស្ទុះ​ទៅ​ ​ដោយ​គិតថា​ ​យើង​នឹង​ស៊ីក្នុង​ទីនុ៎ះ​ ​យើង​នឹង​ស៊ីក្នុង​ទីនុ៎ះ​។​ ​ពួក​ព្រាហ្មណ៍​ ​តែង​ស្ទុះ​ទៅតាម​ក្លិន​នៃ​គ្រឿងបូជា​ ​ដោយ​គិតថា​ ​យើង​នឹង​បរិភោគ​ ​ក្នុង​ទីនុ៎ះ​ ​យើង​នឹង​បរិភោគ​ ​ក្នុង​ទីនុ៎ះ​ ​សេចក្តី​នេះ​ ​មាន​ឧបមា​យ៉ាងណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​ពួក​សត្វតិរច្ឆាន​ ​

ID: 636847503016562021

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២