ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៧

ត្រេកអរ​នឹង​គ្នីគ្នា​ ​ចូលចិត្ត​នឹង​គ្នីគ្នា​ ​រីករាយ​នឹង​គ្នីគ្នា​ ​អាច​នឹង​ចូលកាន់​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​ដែល​ផុត​ស្រឡះ​ចាក​កិលេស​ ​ជាទី​រីករាយ​ ​ឬ​នឹង​ចូលកាន់​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​ដែល​មិនទាន់​ផុត​ស្រឡះ​ចាក​ពួក​កិលេស​ ​ជា​វិមុត្តិ​មិន​កំរើក​ ​ដោយ​កិលេស​បាន​ ​ពាក្យ​ដូច្នេះ​នេះ​ ​មិន​សម​ហេតុ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​លុះតែ​ភិក្ខុ​ណា​ ​ចេញ​ចាក​ពួក​ ​ហើយ​ទៅ​សម្ងំ​នៅតែ​ម្នាក់ឯង​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​នឹង​ចូលកាន់​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​ដែល​ផុត​ចាក​ពួក​កិលេស​ ​ជាទី​រីករាយ​ ​ឬ​នឹង​ចូលកាន់​ចេ​តោ​វិមុត្តិ​ ​ដែល​មិនទាន់​ផុត​ចាក​ពួក​កិលេស​ ​ជា​វិមុត្តិ​មិន​កំរើក​ដោយ​កិលេស​ ​ជា​ប្រាកដ​ ​ពាក្យ​ដូច្នេះ​នេះ​ ​ទើបសម​ហេតុ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​តថាគត​ ​ពិចារណា​រកមើល​មិនឃើញ​នូវ​រូប​ ​សូម្បីតែ​មួយ​ ​ដែ​បុគ្គល​ត្រេកអរ​ ​ត្រេកត្រអាល​យ៉ាង​មំាំ​ ​ហើយ​មិនកើត​សេចក្តី​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​លំបាក​កាយ​ ​លំបាកចិត្ត​ ​និង​សេចក្តី​តានតឹង​ ​ព្រោះ​មិន​មានការ​ប្រែប្រួល​ទៅជា​ប្រការ​ដទៃ​ ​នោះ​សោះ​ឡើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២០ | បន្ទាប់
ID: 636847438008783789
ទៅកាន់ទំព័រ៖