ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៧

បិដក ភាគ ២៧ - ទំព័រទី ២២១

​(​១​)​ ​សត្វ​ណា​ ​ដែល​ព្រះ​យមរាជ​ ​គួរ​សួរដេញដោល​ ​អំពី​ទេវទូត​ ​ទាំង៥នោះ​ ​សត្វ​ណា​ ​ដែល​មិន​គួរ​សួរដេញដោល​។​ ​សត្វ​ដែល​ធ្វើបាប​កម្ម​ច្រើន​ ​ត្រូវ​ទៅ​កើត​ក្នុង​នរក​តែម្តង​ ​ព្រះ​យមរាជ​មិនបាច់​សួរ​ទេ​ ​ចំណែក​សត្វ​ ​ដែល​ធ្វើបាប​កម្ម​តិច​ ​ត្រូវ​យមរាជ​សួរដេញដោល​ ​អំពី​ទេវទូត​ ​រឿង​នេះ​ដូចគ្នានឹង​រាជបុរស​ ​ដែល​ចាប់ចោរ​បាន​ ​ព្រមទាំង​ទ្រព្យ​ជា​ភស្តុតាង​ ​ហើយ​យក​មក​ដាក់ទោស​តែម្តង​ ​មិនបាច់​ជំនុំជំរះ​ ​ចំណែក​ចោរ​ណា​ ​ដែល​ចាប់បាន​ ​ល្មម​នឹង​សាកសួរ​ ​ក៏​យក​ទៅ​សាលាវិនិច្ឆ័យ​ ​ឲ្យ​សាកសួរ​មើល​សិន​។​ ​ពិតមែន​ ​សត្វ​ដែល​ធ្វើបាប​កម្ម​តិច​ ​ចួនកាល​នឹកឃើញ​តាមធម្មតា​ខ្លួនឯង​ ​ចួនកាល​ទាល់តែ​មាន​គេ​រំលឹក​ ​ទើប​នឹកឃើញ​ ​ចំណែក​សត្វ​ដែល​នឹក​មិនឃើញ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ព្រះ​យមរាជ​តែង​សួរ​នូវ​ទេវទូត​ទាំង៥​។​ ​ក្នុង​ទេវទូត​ទាំង៥នោះ​ ​សត្វ​ខ្លះ​នឹកឃើញ​ត្រង់​ទេវទូត​ទី១​ ​ខ្លះ​នឹកឃើញ​ត្រង់​ទេវទូត​ទី២​ ​ឬទី៣ជាដើម​ ​ឯ​សត្វ​ដែល​នឹក​មិនឃើញ​ ​ត្រង់​ទេវទូត​គ្រប់​ទាំង៥នោះ​ ​ព្រះ​យមរាជ​តែង​ជួយ​នឹក​រក​ដោយ​ព្រះអង្គ​ឯង​ ​បើ​នឹក​ទៅ​ឃើញថា​ ​មាន​ធ្វើអំពើ​កុសល​ខ្លះ​ ​ទ្រង់​ក៏​បំភ្លឺ​សត្វ​នោះ​ឲ្យ​យល់​ឡើង​ ​បើ​ទ្រង់​នឹក​រកមើល​មិនឃើញ​ទេ​ក៏​នៅ​ស្ងៀម​ ​នឹក​ក្នុង​ព្រះហឫទ័យ​ថា​ ​ឱ​សត្វ​នេះ​មុខ​ជា​នឹង​បាន​ទុក្ខ​ធំ​។​ ​អដ្ឋកថា​។​

ថយ | ទំព័រទី ២២១ | បន្ទាប់