ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៧

ជាទី​សប្បាយ​ ​ដល់​កិរិយា​ពិចារណា​ដោយចិត្ត​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​នឿយណាយ​ ​ដោយ​ចំណែក​មួយ​ ​ដើម្បី​ប្រាសចាក​រាគៈ​ ​ដើម្បី​រំលត់ទុក្ខ​ ​ដើម្បី​ស្ងប់​រម្ងាប់​ ​ដើម្បី​ដឹង​ច្បាស់​ ​ដើម្បី​ត្រាស់​ដឹង​ ​ដើម្បី​ព្រះនិព្វាន​ ​កថា​នោះ​ ​គឺ​ ​អប្បិច្ឆ​កថា​ ​សន្តុ​ដ្ឋិ​កថា​ ​ប​វិវេក​កថា​ ​អ​សំស​គ្គ​កថា​ ​វីរិយារម្ភ​កថា​ ​សីលកថា​ ​សមាធិ​កថា​ ​បញ្ញា​កថា​ ​វិមុត្តិ​កថា​ ​វិមុត្តិ​ញ្ញាណ​ទស្សន​កថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​សាវ័ក​គួរតែ​ស្តាប់​នូវ​កថា​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនោះ​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​មិន​ហៅរក​ ​តែ​គួរ​ដើរតាម​សាស្តា​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​កាលបើ​មានហេតុ​យ៉ាងនេះ​ ​ឧបទ្រព​អាចារ្យ​ ​ក៏​មាន​ ​កាលបើ​មានហេតុ​យ៉ាងនេះ​ ​ឧបទ្រព​កូនសិស្ស​ ​ក៏​មាន​ ​កាលបើ​មានហេតុ​យ៉ាងនេះ​ ​ឧបទ្រព​ព្រហ្មចារ្យ​ ​ក៏​មាន​។​
​ [​២០​]​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ឧបទ្រព​អាចារ្យ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​សាស្តា​ខ្លះ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​នៅ​អាស្រ័យ​ ​នឹង​សេនាសនៈ​ដ៏​ស្ងាត់​ ​គឺ​ព្រៃ​ ​ម្លប់ឈើ​ ​ភ្នំ​ ​ញកភ្នំ​ ​គុហា​ក្នុង​ភ្នំ​ ​ព្រៃស្មសាន​ ​ដងព្រៃ​ ​ទីវាល​ ​គំនរចំបើង​។​ ​កាលដែល​សាស្តា​នោះ​ ​ចៀសចេញ​ចាក​ពួក​គណៈ​ដូច្នោះ​ ​ពួក​ព្រាហ្មណ៍​ ​និង​គហបតី​ក្តី​ ​អ្នក​និគម​ក្តី​ ​

ID: 636847441013465646

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២