ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៧

ឲ្យ​ជា​សត្វ​មិន​ញាប់ញ័រ​ ​តទៅទៀត​ ​ក៏​យក​ក្តារ​យ៉ាង​ធំ​ ​ទៅ​ចងក្រៀក​នឹង​ប្រមោយដំរី​នោះ​ផង​ ​បុរស​មានដៃ​កាន់​លំពែង​ស្នែងក្របី​ ​ក៏​អង្គុយ​លើ​ ​ក​-​ដំរី​នោះ​ផង​ ​បុរស​មានដៃ​កាន់​លំពែង​ស្នែងក្របី​ ​នាំគ្នា​ឈរ​ព័ទ្ធ​ដំរី​នោះ​ផង​ ​ទ្រ​ម័ក​ដំរី​ ​កាន់​ដង​លំពែង​ស្នែងក្របី​ដ៏​វែង​ ​ឈរ​ចំពី​ខាងមុខ​ដំរី​នោះ​ផង​។​ ​ដំរី​នោះ​ ​កាលដែល​ទ្រ​ម័ក​ ​បង្ហាត់​ឲ្យ​ជា​ដំរី​មិន​ញាប់ញ័រ​ហើយ​ ​ក៏​មិន​កម្រើក​ជើង​មុខ​ ​មិន​កម្រើក​ជើង​ក្រោយ​ ​មិន​កម្រើក​កាយ​ខាងមុខ​ ​មិន​កម្រើក​កាយ​ខាងក្រោយ​ ​មិន​កម្រើក​ក្បាល​ ​មិន​កម្រើក​ត្រចៀក​ ​មិន​កម្រើក​ភ្លុក​ ​មិន​កម្រើក​កន្ទុយ​ ​មិន​កម្រើក​ប្រមោយ​។​ ​ដំរី​ព្រះរាជទ្រព្យ​នោះ​ ​ជា​សត្វ​ចេះ​អត់ទ្រាំ​ ​ចំពោះ​ការប្រហារ​ដោយ​លំពែង​ ​ការប្រហារ​ដោយ​ដាវ​ ​ការប្រហារ​ដោយ​សរ​ ​និង​ការប្រហារ​ ​របស់​សត្រូវ​ឯទៀត​ ​និង​សំឡេង​រំពង​នៃ​ស្គរធំ​ ​ស្គរជ័យ​ ​ស័ង្គ​ ​និង​ស្គរ​ទ័ព​ ​ជា​សត្វ​កំចាត់​បង់​ ​នូវ​ទោស​វៀច​គ្រប់យ៉ាង​ ​ជា​សត្វ​អស់​ពុត​កំណាច​ហើយ​ ​គួរ​ដល់​ព្រះរាជា​ ​គួរ​ជាទី​ប្រើប្រាស់​ ​របស់​ព្រះរាជា​ ​ដល់​នូវ​ការរាប់​បញ្ចូល​ថា​ ​ជា​អង្គ​របស់​ព្រះរាជា​បាន​ ​សេចក្តី​នេះ​ ​មាន​ឧបមា​ ​ដូចម្តេច​មិញ​។​

ID: 636847453724602682

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២