ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៧

កាលបើ​ភិក្ខុ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ ​ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ ​ចិត្ត​ក៏​រួចចាក​កាមាសវៈ​ផង​ ​ចិត្ត​ក៏​រួច​ចា​ក​ភវា​វៈ​ផង​ ​ចិត្ត​ក៏​រួចចាក​អវិជ្ជា​សវៈ​ផង​ ​កាលបើ​ចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ញាណ​ក៏​កើតឡើង​ថា​ ​អាត្មាអញ​ ​មានចិត្ត​រួច​ស្រឡះ​ហើយ​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​អស់ហើយ​ ​ព្រហ្មចារ្យ​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ប្រព្រឹត្តិ​ស្រេចហើយ​ ​កិច្ច​ដែល​អញ​ត្រូវ​ធ្វើ​ ​ក៏​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មិន​មាន​កិច្ច​ដទៃ​ក្រៅពី​នេះ​ទៀត​ទេ​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ដឹង​ច្បាស់​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ទាំងឡាយ​ណា​ ​នៅ​មាន​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​កាមាសវៈ​ ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ទាំងនោះ​ ​មិន​មាន​ក្នុង​ទីនេះ​ទេ​ ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ទាំងឡាយ​ណា​ ​នៅ​មាន​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ភវាសវៈ​ ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ទាំងនោះ​ ​មិន​មាន​ក្នុង​ទីនេះ​ទេ​ ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ទាំងឡាយ​ណា​ ​នៅ​មាន​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អវិជ្ជា​សវៈ​ ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ទាំងនោះ​ ​មិន​មាន​ក្នុង​ទីនេះ​ទេ​ ​តែ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​នេះ​ ​បែរជា​នៅ​មាន​ ​គឺ​នៅ​មាន​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​កាយ​ ​ដែល​ប្រកប​ដោ​យស​ឡាយ​ត​នៈ​នេះឯង​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៤ | បន្ទាប់
ID: 636847436584892347
ទៅកាន់ទំព័រ៖