ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៧

អ្នកជនបទ​ក្តី​ ​ក៏​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ ​(​បែបផែន​នោះ​)​។​ ​កាលបើ​ព្រាហ្មណ៍​ ​និង​គហបតី​ក្តី​ ​អ្នក​និគម​ក្តី​ ​អ្នកជនបទ​ក្តី​ ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ដូច្នោះ​ហើយ​ ​សាស្តា​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​នូវ​តណ្ហា​ ​ជា​ធម្មជាតិ​ជ្រុលជ្រប់​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក៏​ត្រឡប់​មកកាន់​សេចក្តី​ល្មោភ​វិញ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​នេះ​តថាគត​ហៅថា​ ​ឧបទ្រព​អាចារ្យ​ ​ព្រោះ​ឧបទ្រព​ ​គឺ​កិលេស​ ​កើត​ក្នុង​អាចារ្យ​។​ ​អកុសលធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដ៏​លាមក​ ​ជា​គ្រឿង​សៅហ្មង​ ​ជា​ធម៌​នាំឲ្យកើត​ក្នុង​ភព​ថ្មីទៀត​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដោយ​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ ​ឲ្យផល​ជា​ទុក្ខ​ ​ប្រកបដោយ​ជាតិ​ ​ជរា​ ​និង​មរណៈ​ ​តទៅមុខ​ ​ក៏​សម្លាប់​នូវ​សាស្តា​នោះ​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​យ៉ាងនេះ​ឯង​ ​ជា​ឧបទ្រព​អាចារ្យ​។​
​ [​២១​]​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ចុះ​ ​ឧបទ្រព​សិស្ស​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​សាវ័ក​របស់​សាស្តា​នោះ​ឯង​ ​កាល​ចំរើន​វិវេក​ ​យក​តម្រាប់​សាស្តា​នោះ​ ​ក៏​អាស្រ័យ​នៅនឹង​សេនាសនៈ​ដ៏​ស្ងាត់​ ​គឺ​ព្រៃ​ ​ម្លប់ឈើ​ ​ភ្នំ​ ​ញកភ្នំ​ ​គុហា​ក្នុង​ភ្នំ​ ​ព្រៃស្មសាន​ ​ដងព្រៃ​ ​ទីវាល​ ​គំនរចំបើង​។​ ​ពួក​ព្រាហ្មណ៍​ ​និង​គហបតី​ក្តី​ ​អ្នក​និគម​ក្តី​ ​អ្នកជនបទ​ក្តី​ ​ក៏​ប្រព្រឹត្ត​តាម​សាវ័ក​ ​ដែល​ចេញ​ចាក​ពួក​ដូច្នោះ​។​ ​សាវ័ក​នោះ​ ​ប្រាថ្នា​

ID: 636847441260629783

ទៅកាន់ទំព័រ៖ ១ ២ ៣ ៤ ៥ ៦ ៧ ៨ ៩ ១០ ១១ ១២ ១៣ ១៤ ១៥ ១៦ ១៧ ១៨ ១៩ ២០ ២១ ២២ ២៣ ២៤ ២៥ ២៦ ២៧ ២៨ ២៩ ៣០ ៣១ ៣២ ៣៣ ៣៤ ៣៥ ៣៦ ៣៧ ៣៨ ៣៩ ៤០ ៤១ ៤២ ៤៣ ៤៤ ៤៥ ៤៦ ៤៧ ៤៨ ៤៩ ៥០ ៥១ ៥២ ៥៣ ៥៤ ៥៥ ៥៦ ៥៧ ៥៨ ៥៩ ៦០ ៦១ ៦២ ៦៣ ៦៤ ៦៥ ៦៦ ៦៧ ៦៨ ៦៩ ៧០ ៧១ ៧២ ៧៣ ៧៤ ៧៥ ៧៦ ៧៧ ៧៨ ៧៩ ៨០ ៨១ ៨២ ៨៣ ៨៤ ៨៥ ៨៦ ៨៧ ៨៨ ៨៩ ៩០ ៩១ ៩២ ៩៣ ៩៤ ៩៥ ៩៦ ៩៧ ៩៨ ៩៩ ១០០ ១០១ ១០២ ១០៣ ១០៤ ១០៥ ១០៦ ១០៧ ១០៨ ១០៩ ១១០ ១១១ ១១២ ១១៣ ១១៤ ១១៥ ១១៦ ១១៧ ១១៨ ១១៩ ១២០ ១២១ ១២២ ១២៣ ១២៤ ១២៥ ១២៦ ១២៧ ១២៨ ១២៩ ១៣០ ១៣១ ១៣២ ១៣៣ ១៣៤ ១៣៥ ១៣៦ ១៣៧ ១៣៨ ១៣៩ ១៤០ ១៤១ ១៤២ ១៤៣ ១៤៤ ១៤៥ ១៤៦ ១៤៧ ១៤៨ ១៤៩ ១៥០ ១៥១ ១៥២ ១៥៣ ១៥៤ ១៥៥ ១៥៦ ១៥៧ ១៥៨ ១៥៩ ១៦០ ១៦១ ១៦២ ១៦៣ ១៦៤ ១៦៥ ១៦៦ ១៦៧ ១៦៨ ១៦៩ ១៧០ ១៧១ ១៧២ ១៧៣ ១៧៤ ១៧៥ ១៧៦ ១៧៧ ១៧៨ ១៧៩ ១៨០ ១៨១ ១៨២ ១៨៣ ១៨៤ ១៨៥ ១៨៦ ១៨៧ ១៨៨ ១៨៩ ១៩០ ១៩១ ១៩២ ១៩៣ ១៩៤ ១៩៥ ១៩៦ ១៩៧ ១៩៨ ១៩៩ ២០០ ២០១ ២០២ ២០៣ ២០៤ ២០៥ ២០៦ ២០៧ ២០៨ ២០៩ ២១០ ២១១ ២១២ ២១៣ ២១៤ ២១៥ ២១៦ ២១៧ ២១៨ ២១៩ ២២០ ២២១ ២២២ ២២៣ ២២៤ ២២៥ ២២៦ ២២៧ ២២៨ ២២៩ ២៣០ ២៣១ ២៣២