ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

 [​១១៥​]​ ​គ្រា​កាលដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ស្តេច​ចេញទៅ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក៏​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ ​នូវ​ឧទ្ទេស​នេះ​ ​ដល់​យើង​ទាំងឡាយ​ ​ដោយសង្ខេប​ ​មិនបាន​ចែក​អត្ថ​ ​ដោយ​ពិស្តារ​ ​ស្រាប់តែ​ទ្រង់​ក្រោក​អំពី​អាសនៈ​ ​ចូល​ទៅកាន់​វិហារ​ ​គឺ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ពិចារណា​ហើយ​ ​វិញ្ញាណ​របស់​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មិន​រាត់រាយ​ ​មិន​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​ទៅ​ខាងក្រៅ​ ​មិន​ឋិតនៅ​ខាងក្នុង​ ​មិន​តក់ស្លុត​ ​ព្រោះ​មិន​ប្រកាន់​មាំ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​មានវិញ្ញាណ​មិន​រាត់រាយ​ ​មិន​ខ្ចាត់ខ្ចាយ​ទៅ​ខាងក្រៅ​ ​មិន​ឋិតនៅ​ខាងក្នុង​ ​មិន​តក់ស្លុត​ ​ព្រោះ​មិន​ប្រកាន់​មាំ​ហើយ​ ​សេចក្តី​កើតឡើង​ព្រម​ ​មាន​ព្រម​នៃជា​តិ​ ​ជរា​ ​មរណៈ​ ​និង​ទុក្ខ​ ​រមែង​មិន​មានត​ទៅទៀត​ ​ដោយ​ប្រការ​យ៉ាង​ណាៗ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​គប្បី​ពិចារណា​ ​ដោយ​ប្រការ​យ៉ា​ងនោះៗ​ចុះ​ ​តើ​ឧទ្ទេស​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ដោយសង្ខេប​ ​មិនបាន​ចែក​អត្ថ​ ​ដោយ​ពិស្តារ​នេះ​ ​នរណា​ហ្ន៎​ ​នឹងអាច​ចែក​អត្ថ​ដោយ​ពិស្តារ​បាន​។​ ​គ្រានោះ​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​មាន​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដូច្នេះ​ថា
ថយ | ទំព័រទី ១២០ | បន្ទាប់
ID: 636848200958662025
ទៅកាន់ទំព័រ៖