ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

​បុគ្គល​នោះ​ ​កាល​លែង​តាក់តែង​ ​លែង​ត្រិះរិះ​គិត​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​ចម្រើន​ ​ឬ​សេចក្តី​វិនាស​ ​ក៏​លែង​ប្រកាន់​របស់​នីមួយ​ ​ក្នុង​លោក​ ​កាលបើ​លែង​ប្រកាន់​ហើយ​ ​ក៏​មិន​តក់ស្លុត​ ​កាល​មិន​តក់ស្លុត​ ​រមែង​រំលត់​កិលេស​ដោយពិត​ប្រាកដ​ ​រមែង​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​ ​(​របស់​អាត្មាអញ​)​ ​អស់ហើយ​ ​ព្រហ្មចរិយ​ធម៌​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​នៅ​គ្រប់គ្រាន់​ហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​បើ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទទួល​សុខវេទនា​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​សុខវេទនា​នោះ​មិន​ទៀង​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​សុខវេទនា​នោះ​ ​អាត្មាអញ​មិន​គួរ​នឹង​ជ្រប់​ជាប់​ឡើយ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​សុខវេទនា​នោះ​ ​អាត្មាអញ​ ​មិន​គួរ​នឹង​ត្រេកអរ​ឡើយ​។​ ​ប្រសិនបើ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទទួល​ទុក្ខវេទនា​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ទុក្ខវេទនា​នោះ​មិន​ទៀង​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ទុក្ខវេទនា​នោះ​ ​អាត្មាអញ​ ​មិន​គួរ​នឹង​ជ្រប់​ជាប់​ឡើយ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ទុក្ខវេទនា​នោះ​ ​អាត្មាអញ​ ​មិន​គួរ​នឹង​ត្រេកអរ​ឡើយ​។​ ​ប្រសិនបើ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទទួល​អ​ទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​ ​ក៏​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​អ​ទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​នោះ​មិន​ទៀង​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​អ​ទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​នោះ​ ​អាត្មាអញ​ ​មិន​គួរ​នឹង​ជ្រប់​ជាប់​ឡើយ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​អ​ទុ​ក្ខម​សុខវេទនា​នោះ​ ​អាត្មាអញ​ ​មិន​គួរ​នឹង​ត្រេកអរ​ឡើយ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩០ | បន្ទាប់
ID: 636848228247072833
ទៅកាន់ទំព័រ៖