ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

អភិជ្ឈា​(​១​)​ ​ឆន្ទៈ​(​២​)​ ​និង​ ​សារា​គៈ​(​៣​)​ ​ក៏​មាននៅ​ ​កិលេស​នោះ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​បាន​លះបង់​ចោល​ហើយ​ ​បាន​គាស់រំលើង​ឫសគល់​អស់ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​នៅសល់​តែ​ទីនៅ​ ​ដូចជា​ទីនៅ​នៃ​ដើមត្នោត​ ​ជាស​ភាវៈ​ដល់​នូវ​ការ​មិន​មាន​ ​មាន​សភាព​មិនកើត​តទៅទៀត​ ​ជា​ធម្មតា​។​ ​មួយទៀត​ ​កាលពីដើម​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិនទាន់​ដឹង​ច្បាស់​ ​អាឃាត​(​៤​)​ ​ព្យាបាទ​(​៥​)​ ​និង​ ​សម្ប​ទោសៈ​(​៦​)​ ​ក៏​មាននៅ​ ​កិលេស​នោះ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​បាន​លះបង់​ហើយ​ ​បាន​គាស់រំលើង​ឫសគល់​ចោល​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​នៅសល់​តែ​ទីនៅ​ ​ដូចជា​ទីនៅ​ ​នៃ​ដើមត្នោត​ ​ជាស​ភាវៈ​ដល់​នូវ​ការ​មិន​មាន​ ​មាន​សភាព​មិនកើត​តទៅទៀត​ ​ជា​ធម្មតា​។​ ​កាលពីដើម​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​មិនទាន់​ដឹង​ច្បាស់​ ​អវិជ្ជា​(​៧​)​ ​សម្មោ​ហៈ​(​៨​)​ ​និង​ ​សម្ប​មោហៈ​(​៩​)​ ​ក៏​មាននៅ​ ​កិលេស​នោះ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​បាន​លះបង់​ហើយ​ ​បាន​គាស់រំលើង​ឫសគល់​ចោល​ហើយ​ ​បាន​ធ្វើឲ្យ​នៅសល់​តែ​ទីនៅ​ ​ដូចជា​ទីនៅ​ ​នៃ​ដើមត្នោត​ ​
​(​១​)​ ​សេចក្តី​រំពៃ​ចង់បាន​។​ ​(​២​)​ ​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​។​ ​(​៣​)​ ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​កាមគុណ​។​ ​ទាំង៣បទ​នេះ​ ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​លោភៈ​ ​ឬ​រាគៈ​។​ ​(​៤​)​ ​គំនុំ​ ​(​៥​)​ ​ការ​ញុំាង​ប្រយោជន៍​ ​និង​សុខ​របស់​អ្នកដទៃ​ ​ឲ្យ​វិនាស​។​ ​(​៦​)​ ​ការ​ប្រទូស្ត​។​ ​ទាំង៣បទ​នេះ​ ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​ទោសៈ​។​ ​(​៧​)​ ​សេចក្តី​មិនដឹង​ ​(​៨​)​ ​សេចក្តី​វង្វេង​ ​(​៩​)​ ​សេចក្តី​ភាន់ច្រឡំ​។​ ​ទាំង៣បទ​នេះ​ ​ជា​ឈ្មោះ​នៃ​មោហៈ​។​
ថយ | ទំព័រទី ១៩៤ | បន្ទាប់
ID: 636848229710096513
ទៅកាន់ទំព័រ៖