ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

​ហៅថា​ ​យម្បិ​ច្ឆំ​ ​ន​ ​លភ​តិ​ ​តម្បិ​ទុក្ខ​ដែរ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ដែល​មាន​ជរា​ជា​ធម្មតា​.​.​.​.​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ដែល​មាន​ព្យាធិ​ជា​ធម្មតា​.​.​.​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ដែល​មាន​សេចក្តី​ស្លាប់​ជា​ធម្មតា​.​.​.​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ដែល​មាន​សេចក្តី​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ទុក្ខ​ ​ទោមនស្ស​ ​និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ជា​ធម្មតា​ ​រមែង​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​កើតឡើង​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ឱ​ហ្ន៎​ ​សូមឲ្យ​យើង​ទាំងឡាយ​ ​កុំ​គប្បី​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ទុក្ខ​ ​ទោមនស្ស​ ​និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ចិត្តជា​ធម្មតា​ឡើយ​ ​ពុំ​នោះ​សោត​ ​សេចក្តី​សោក​ ​ខ្សឹកខ្សួល​ ​ទុក្ខ​ ​ទោមនស្ស​ ​និង​សេចក្តី​ចង្អៀតចង្អល់​ ​កុំ​គប្បី​មកដល់​យើង​ទាំងឡាយ​ឡើយ​ ​អំពើ​នុ៎ះឯង​ ​ក៏​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​មិន​គប្បី​ដល់​តាម​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ឡើយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​យម្បិ​ច្ឆំ​ ​ន​ ​លភ​តិ​ ​តម្បិ​ទុក្ខ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ដោយ​បំប្រួញ​ ​បញ្ចុ​បា​ទា​នក្ខន្ធ​ ​ឈ្មោះថា​ទុក្ខ​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​រូប​ជា​ឧបាទានក្ខន្ធ១​ ​វេទនា​ជា​ឧបាទានក្ខន្ធ១​ ​សញ្ញា​ជា​ឧបាទានក្ខន្ធ១​ ​សង្ខារ​ជា​ឧបាទានក្ខន្ធ១​ ​វិញ្ញាណ​ជា​ឧបាទានក្ខន្ធ១​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ទាំងនេះ​ហៅថា​ ​បញ្ចុ​បា​ទា​នក្ខន្ធ​ទុក្ខ​ ​ដោយ​បំប្រួញ​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​ទុក្ខអរិយសច្ច​។​
ថយ | ទំព័រទី ២០៨ | បន្ទាប់
ID: 636848233267369978
ទៅកាន់ទំព័រ៖