ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

​ទុក្ខវេទនា​នៃ​ខ្ញុំ​ខ្លាំង​ណាស់​ ​ចេះតែ​ចម្រើនឡើង​ ​មិន​ស្រាក​ស្រាន្ត​ទេ​ ​ការ​ចម្រើនឡើង​ ​នៃ​ទុក្ខវេទនា​ ​ចេះតែ​ប្រាកដ​ ​ការ​ធូរ​ថយ​មិន​ប្រាកដ​ឡើយ​។​
 [​២១៩​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ​ ​បុរស​មាន​កម្លាំង​ ​រុំ​ត្របែង​ក្បាល​ដោយ​កំណាត់​ព្រ័ត្រ​ដ៏​មាំ​ ​យ៉ាងណា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ​ ​ខ្យល់​ដ៏​ក្រៃលែង​ ​ចាក់ដោត​ក្បាល​ខ្ញុំ​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ​ ​ខ្ញុំ​មិន​អាច​អត់ធន់​បានទេ​ ​ខ្ញុំ​មិន​អាច​ញុំាង​អត្តភាព​ ​ឲ្យ​ប្រព្រឹត្តទៅ​បានទេ​ ​ទុក្ខវេទនា​របស់ខ្ញុំ​ខ្លាំង​ណាស់​ ​ចេះតែ​ចម្រើន​ទៅមុខ​ ​មិន​ស្រាក​ស្រាន្ត​ទេ​ ​ការ​ចម្រើនឡើង​នៃ​ទុក្ខវេទនា​ ​ចេះតែ​ប្រាកដ​ ​ការ​ធូរ​ថយ​មិន​ប្រាកដ​ឡើយ​។​
 ​[​២២០​]​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ​ ​អ្នកសម្លាប់​គោ​ ​ឬ​កូនសិស្ស​អ្នកសម្លាប់​គោ​ ​ដែល​ប៉ិនប្រសប់​ ​គប្បី​វះ​ពោះគោ​ ​ដោយ​កាំបិត​សម្រាប់​អារ​គោ​ដ៏​មុត​ ​យ៉ាងណា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ​ ​ខ្យល់​ដ៏​ក្រៃលែង​ ​វះ​អារ​ពោះ​ខ្ញុំ​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សារីបុត្រ​ ​ខ្ញុំ​មិន​អាច​អត់ធន់​បានទេ
ថយ | ទំព័រទី ២៥២ | បន្ទាប់
ID: 636848257588751081
ទៅកាន់ទំព័រ៖