ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

​ចូឡ​រាហុ​លោ​វាទ​សូត្រ​ ​ទី៥​


 [​២៧០​]​ ​ខ្ញុំ​បាន​ស្តាប់​មក​យ៉ាងនេះ​។​ ​សម័យមួយ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​វត្ត​ជេតពន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ក្នុង​ទីស្ងាត់​ ​ពួន​សម្ងំ​ ​(​ក្នុង​ផល​សមាបត្តិ​)​ ​ក៏​មាន​ព្រះតម្រិះ​ ​ក្នុង​ព្រះហឫទ័យ​ ​កើតឡើង​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​សម្រាប់​ធ្វើ​វិមុត្តិ​ឲ្យ​ចាស់​ក្លា​ ​របស់​រាហុល​ ​ចាស់​ក្លា​ហើយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​គួរតែ​តថាគត​ទូន្មាន​រាហុល​ ​ក្នុង​ការ​អស់​ទៅ​នៃ​អាសវៈ​ទាំងឡាយ​ ​តទៅទៀត​។​
 [​២៧១​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ស្បង់​ប្រដាប់​បាត្រ​ ​និង​ចីវរ​ ​ក្នុង​វេលា​ព្រឹកព្រហាម​ ​ស្តេច​ចូល​ទៅកាន់​ក្រុង​សាវត្ថី​ ​ដើម្បី​បិណ្ឌបាត​។​ ​លុះ​ព្រះអង្គ​ស្តេច​ទៅ​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​ក្រុង​សាវត្ថី​ហើយ​ ​ត្រឡប់​មក​អំពី​បិណ្ឌបាត​ ​ក្នុង​កាល​ជា​ខាងក្រោយ​នៃ​ភត្ត​វិញ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ហៅ​ព្រះ​រាហុល​មាន​អាយុ​ថា​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​ចូរ​អ្នក​កាន់​យក​សំពត់​និសីទនៈ​ ​យើង​នឹង​ចូល​ទៅ​ឯ​អន្ធ​វ័ន​ ​(​ព្រៃ​ជាទី​នៅ​នៃ​ចោរ​ខ្វាក់​)​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០២ | បន្ទាប់
ID: 636848270494729261
ទៅកាន់ទំព័រ៖