ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

 ​[​២៨១​]​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ ​ទៀង​ ​ឬមិន​ទៀង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មិន​ទៀង​ទេ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​ ​មិន​ទៀង​ ​របស់​នោះ​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​ឬ​ជា​សុខ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ជា​ទុក្ខ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​ ​មិន​ទៀង​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​តើ​គួរ​នឹង​យល់ឃើញ​ ​នូវ​របស់​នោះ​ថា​ ​នុ៎ះ​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​ខ្លួន​អញ​ ​ដូច្នេះ​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មិន​គួរ​នឹង​យល់ឃើញ​យ៉ាងនោះ​ទេ​។​
 [​២៨២​]​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អ្នក​សំគាល់​សេចក្តី​នោះ​ ​ថាដូចម្តេច​ ​ធម្មជាត​ណា​ ​គឺ​វេទនា​ ​សញ្ញា​ ​សង្ខារ​ ​វិញ្ញាណ​ ​តែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ ​ជា​បច្ច័យ​ ​ធម្មជាត​នោះ​ ​តើ​ទៀង​ ​ឬមិន​ទៀង​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មិន​ទៀង​ទេ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​មិន​ទៀង​ ​របស់​នោះ​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​ឬ​ជា​សុខ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ជា​ទុក្ខ​។​ ​ចុះ​របស់​ណា​មិន​ទៀង​ ​ជា​ទុក្ខ​ ​មាន​សេចក្តី​ប្រែប្រួល​ជា​ធម្មតា​ ​តើ​គួរ​នឹង​យល់ឃើញ​ ​នូវ​របស់​នោះ​ថា​ ​នុ៎ះ​របស់​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​អញ​ ​នុ៎ះ​ជា​ខ្លួន​អញ​ ​ដូច្នេះ​ដែរ​ឬ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​មិន​គួរ​នឹង​យល់ឃើញ​ ​យ៉ាងនោះ​ទេ​។​
 [​២៨៣​]​ ​ម្នាល​រាហុល​ ​អរិយសាវ័ក​ ​ដែល​មាន​សេចក្តី​ចេះដឹង​ ​យល់ឃើញ​យ៉ាងនេះ​ ​ក៏​នឿយណាយ​ ​ក្នុង​ចក្ខុ​ផង​ ​នឿយណាយ​ ​ក្នុង​រូប​ផង​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣០៨ | បន្ទាប់
ID: 636848271982224341
ទៅកាន់ទំព័រ៖