ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

​កើតឡើង​ផង​ ​វិនាស​ទៅវិញ​ផង​ ​បុគ្គល​នោះ​ឯង​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​យល់ឃើញ​ត្រូវ​ ​ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ ​និយាយ​ថា​ ​តណ្ហា​ជា​ខ្លួន​ ​ពាក្យ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​មិនកើត​ការ​ទេ​។​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ភ្នែក​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​ ​រូប​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​ ​ចក្ខុវិញ្ញាណ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​ ​ចក្ខុ​សម្ផ័​ស្ស​ ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​ ​វេទនា​ ​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​ ​តណ្ហា​ ​ក៏​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​ឡើយ​។​ ​
 [​២៩៤​]​ ​បុគ្គល​ណា​និយាយ​ថា​ ​ត្រចៀក​ជា​ខ្លួន​.​.​.​ ​បុគ្គល​ណា​និយាយ​ថា​ ​ច្រមុះ​ជា​ខ្លួន​.​.​.​ ​បុគ្គល​ណា​ ​និយាយ​ថា​ ​អណ្តាត​ជា​ខ្លួន​.​.​.​ ​បុគ្គល​ណា​ ​និយាយ​ថា​ ​កាយ​ជា​ខ្លួន​.​.​.​ ​បុគ្គល​ណា​ ​និយាយ​ថា​ ​ចិត្តជា​ខ្លួន​ ​ពាក្យ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​មិនកើត​ការ​ទេ​។​ ​(​ព្រោះថា​)​ ​ចិត្ត​ ​គេ​តែង​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​មានការ​កើតឡើង​ផង​ ​ការ​វិនាស​ទៅវិញ​ផង​។​ ​លុះតែ​បុគ្គល​ណា​ ​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ការ​កើតឡើង​ ​និង​ការ​វិនាស​ទៅវិញ​ថា​ ​ខ្លួន​របស់​អញ​ ​កើតឡើង​ផង​ ​វិនាស​ទៅវិញ​ផង​ ​បុគ្គល​នោះ​ឯង​ ​ទើប​ឈ្មោះថា​ ​យល់ឃើញ​ត្រូវ​ ​ហេតុ​នោះ​បាន​ជា​ថា​ ​បុគ្គល​ណា​ ​និយាយ​ថា​ ​ចិត្តជា​ខ្លួន​ ​ពាក្យ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​មិនកើត​ការ​ទេ​។​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ចិត្ត​មិនមែន​ជា​ខ្លួន​ឡើយ​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​និយាយ​ថា​ ​ធម្មារម្មណ៍​ជា​ខ្លួន​
ថយ | ទំព័រទី ៣២០ | បន្ទាប់
ID: 636848275161106162
ទៅកាន់ទំព័រ៖