ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​នូវ​មនោវិញ្ញាណ​តាមពិត​ ​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​នូវ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​តាមពិត​ ​វេទនា​ណា​ ​ជា​សុខ​ក្តី​ ​ជា​ទុក្ខ​ក្តី​ ​មិនមែន​ជា​ទុក្ខ​ ​មិនមែន​សុខ​ក្តី​ ​តែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ជា​បច្ច័យ​ ​ក៏​មិនដឹង​ ​មិនឃើញ​តាមពិត​ ​នូវ​វេទនា​នោះ​ផង​ ​តែង​ត្រេកអរ​ក្នុងចិត្ត​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​ធម្មារម្មណ៍​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​មនោវិញ្ញាណ​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ ​វេទនា​ណា​ ​ជា​សុខ​ក្តី​ ​ជា​ទុក្ខ​ក្តី​ ​មិនមែន​ជា​ទុក្ខ​ ​មិនមែន​សុខ​ក្តី​ ​តែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ជា​បច្ច័យ​ ​ក៏​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​វេទនា​នោះ​ផង​។​ ​កាល​បុគ្គល​នោះ​ ​មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ជ្រុលជ្រប់​ ​វង្វេង​ងុ​លងប់​ ​ជា​អ្នក​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ហើយ​ ​ឧបាទានក្ខន្ធ​ ​ទាំង៥​ ​ក៏​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ចម្រើន​តទៅ​។​ ​ឯ​តណ្ហា​ ​ដែល​តាក់តែង​ភព​ថ្មី​ ​ប្រកបដោយ​តម្រេក​ ​ដោយអំណាច​ ​នៃ​សេចក្តី​ត្រេកត្រអាល​ ​មានការ​រីករាយ​ ​ក្នុង​អា​រម្ម​ណ៍​នោះ​ៗ​ ​ជាប្រក្រតី​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​តណ្ហា​នោះ​ ​របស់​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​ចម្រើនឡើង​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​រមែង​មាន​សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​កាយ​ ​ចម្រើនឡើង​ផង​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៧ | បន្ទាប់
ID: 636848278754131672
ទៅកាន់ទំព័រ៖