ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​គប្បី​ចម្រើន​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​សមថៈ​ ​និង​វិបស្សនា​នេះឯង​ ​ជា​ធម៌​ត្រូវ​ចម្រើន​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​គប្បី​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​ ​តើ​ដូចម្តេច​ ​វិជ្ជា​ ​និង​វិមុត្តិ​នេះឯង​ ​ជា​ធម៌​ត្រូវ​ធ្វើឲ្យ​ជាក់ច្បាស់​ ​ដោយ​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ឧត្តម​។​
 [​៣០៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​កាល​ដឹង​ ​ឃើញ​នូវ​ត្រចៀក​ ​តាមពិត​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​កាល​ដឹង​ ​ឃើញ​នូវ​ច្រមុះ​ ​តាមពិត​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​កាល​ដឹង​ ​ឃើញ​នូវ​អណ្តាត​ ​តាមពិត​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​កាល​ដឹង​ ​ឃើញ​នូវ​កាយ​ ​តាមពិត​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​កាល​ដឹង​ ​ឃើញ​នូវ​ចិត្ត​ ​តាមពិត​ ​កាល​ដឹង​ ​ឃើញ​នូវ​ធម្មារម្មណ៍​តាមពិត​ ​កាល​ដឹង​ ​ឃើញ​នូវ​មនោវិញ្ញាណ​តាមពិត​ ​កាល​ដឹង​ ​ឃើញ​នូវ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​តាមពិត​ ​វេទនា​ណា​ ​ជា​សុខ​ក្តី​ ​ជា​ទុក្ខ​ក្តី​ ​មិនមែន​ជា​ទុក្ខ​ ​មិនមែន​ជា​សុខ​ក្តី​ ​រមែង​កើតឡើង​ ​ព្រោះ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ជា​បច្ច័យ​ ​ក៏​ដឹង​ ​ឃើញ​នូវ​វេទនា​នោះ​ ​តាមពិត​ផង​ ​តែ​មិន​ត្រេកអរ​ ​ក្នុងចិត្ត​ ​មិន​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​ធម្មារម្មណ៍​ ​មិន​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​មនោវិញ្ញាណ​ ​មិន​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​មនោ​សម្ផ័​ស្ស​ទេ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៤២ | បន្ទាប់
ID: 636848280039925215
ទៅកាន់ទំព័រ៖