ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

មិន​ត្រេកអរ​ ​មិន​ខាំង​ឃាត់​ភាសិត​ ​របស់​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​លុះ​មិន​ត្រេកអរ​ ​មិន​ខាំង​ឃាត់​ហើយ​ ​ក៏​ក្រោក​អំពី​អាសនៈ​ ​ចៀសចេញ​ទៅ​។​
 ​[​៧៥​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​កាល​បោ​ត​លិ​បុ​ត្ត​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ចៀសចេញ​ទៅ​ ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ពោល​ពាក្យ​រាក់ទាក់​ ​នឹង​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​លុះ​បញ្ចប់​ពាក្យ​ ​ដែល​គួរ​រាក់ទាក់​ ​និង​ពាក្យ​គួរ​រលឹក​ហើយ​ ​ក៏​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​ទើប​ផ្តៀង​ពាក្យ​ចរចា​ទាំងអស់​ ​ដែល​ខ្លួន​និយាយ​នឹង​បោ​ត​លិ​បុ​ត្ត​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ទាំងប៉ុន្មាន​ ​ដល់​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​។​ ​កាល​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​ក៏​ពោល​នឹង​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​សមិទ្ធិ​ ​ពាក្យ​នេះ​ ​ជា​ពាក្យ​មាន​មូលហេតុ​ហើយ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​សមិទ្ធិ​ ​គួរ​យើង​នាំគ្នា​មក​ ​ដើម្បី​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​គួរ​នាំគ្នា​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​គួរ​ក្រាបបង្គំទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​នឹង​ព្យាករ​ ​ដល់​យើង​យ៉ាងណា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៧៤ | បន្ទាប់
ID: 636848144331093114
ទៅកាន់ទំព័រ៖