ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

 [​១០៩​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សាស្តា​ជា​អ្នក​អនុគ្រោះ​ ​ជា​អ្នក​ស្វែងរក​ប្រយោជន៍​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ពួក​សាវ័ក​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ធម្មជាត​នេះ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ធម្មជាត​នេះ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​សុខ​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​។​ ​តែ​ពួក​សាវ័ក​ ​របស់​សាស្តា​នោះ​ ​មិន​ចង់​ស្តាប់​ ​មិន​ផ្ចង់​ត្រចៀក​ ​មិន​តាំងចិត្ត​ ​ដើម្បីឲ្យ​ដឹងសេចក្តី​ ​ក៏​ប្រព្រឹត្ត​កន្លង​ពាក្យ​ប្រៀនប្រដៅ​ ​របស់​សាស្តា​ទៅវិញ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រះ​តថាគត​ ​មិន​មានចិត្ត​រីករាយ​ ​មិន​ទទួល​នូវ​សេចក្តី​រីករាយ​ ​មានចិត្ត​មិន​ប្រឡាក់​ដោយ​រាគៈ​ ​មានតែ​សតិសម្បជញ្ញៈ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​គ្រប់​ឥរិយាបថ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ហៅថា​ ​សតិ​ប្ប​ដ្ឋាន​ទី១​ ​ដែល​សាស្តា​ដ៏​ប្រសើរ​តែង​សេព​ ​កាល​សាស្តា​ដ៏​ប្រសើរ​សេព​ហើយ​ ​ទើប​គួរ​នឹង​ប្រៀនប្រដៅ​គណៈ​បាន​។​
 ​[​១១០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​សាស្តា​ជា​អ្នក​អនុគ្រោះ​ ​ស្វែងរក​ប្រយោជន៍​ ​តែង​សំដែងធម៌​ ​ដល់​ពួក​សាវ័ក​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​សេចក្តី​អនុគ្រោះ​ថា​ ​ធម្មជាត​នេះ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ប្រយោជន៍​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ធម្មជាត​នេះ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​សុខ​ ​ដល់​អ្នក​ទាំងឡាយ​។​ ​សាវ័ក​ពួក​ខ្លះ​ ​របស់​សាស្តា​នោះ​ ​មិន​ចង់​ស្តាប់​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១២ | បន្ទាប់
ID: 636848198872822722
ទៅកាន់ទំព័រ៖