ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៨

ពាក្យ​ណា​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ថា​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​អាយតនៈ​ខាងក្រៅ៦​ ​ដូច្នេះ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ ​ពោល​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុនេះ​ឯង​។​
 [​៩៦​]​ ​ពាក្យ​ថា​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​កង​នៃ​វិញ្ញាណ៦​ ​ដូច្នេះ​នេះ​ ​តថាគត​បាន​ពោល​ហើយ​។​ ​ចុះ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អ្វី​។​ ​ចក្ខុវិញ្ញាណ​ ​(​សេចក្តី​ដឹង​តាម​ទ្វារ​ភ្នែក​)​១​ ​សោតវិញ្ញាណ១​ ​ឃានវិញ្ញាណ១​ ​ជិវ្ហា​វិញ្ញាណ១​ ​កាយវិញ្ញាណ១​ ​មនោវិញ្ញាណ១​។​ ​ពាក្យ​ណា​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ថា​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​កង​នៃ​វិញ្ញាណ៦​ ​ដូច្នេះ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ពោល​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុនេះ​ឯង​។​
 [​៩៧​]​ ​ពាក្យ​ថា​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​កង​នៃ​ផស្សៈ៦​ ​ដូច្នេះ​នេះ​ ​តថាគត​បាន​ពោល​ហើយ​។​ ​ចុះ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ ​ពោល​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អ្វី​។​ ​ចក្ខុ​សម្ផ័​ស្ស​ ​(​អារម្មណ៍​ដែល​ប៉ះពាល់​ដោយ​ភ្នែក​)​១​ ​សោ​ត​សម្ផ័​ស្ស១​ ​ឃាន​សម្ផ័​ស្ស១​ ​ជិវ្ហា​សម្ផ័​ស្ស១​ ​កា​យស​ម្ផ័ស្ស១​ ​មនោ​សម្ផ័​ស្ស១​ ​ពាក្យ​ណា​ ​ដែល​តថាគត​ពោល​ហើយ​ថា​ ​បុគ្គល​គប្បី​ដឹង​កង​នៃ​ផស្សៈ៦​ ​ដូច្នេះ​ ​ពាក្យ​នុ៎ះ​ ​តថាគត​ ​ពោល​ព្រោះ​អាស្រ័យ​នូវ​ហេតុនេះ​ឯង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៩៩ | បន្ទាប់
ID: 636848151092899867
ទៅកាន់ទំព័រ៖