ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៩

​[​៤៧​]​ ​អាត្មា​មិនដឹង​កាល​ ​(​ដែល​ត្រូវ​ស្លាប់​)​ ​ទេ​ ​ព្រោះ​កាល​(​ត្រូវ​ស្លាប់​)​ ​កំបាំង​ជិត​មិន​ប្រាកដ​សោះ​ ​ហេតុ​នោះ​ ​បាន​ជា​អាត្មា​ ​មិន​នៅ​បរិភោគ​កាម​ ​មក​ត្រាច់​បិណ្ឌបាត​ ​កុំ​ឲ្យ​កាល​ ​(​ធ្វើស​មណ​ធម៌​)​ ​កន្លង​ហួស​អាត្មា​ឡើយ​។​

 [​៤៨​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ទេវតា​អង្គ​នោះ​ ​ត្រឡប់​មក​ឈរ​លើ​ប្រឹថពី​វិញ​ ​ហើយ​និយាយ​នឹង​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​ភិក្ខុ​ ​លោក​នៅ​ក​ម្លោះ​ ​មក​បួស​ទាំង​នៅក្មេង​ ​កំពុង​មាន​សក់ខ្មៅ​ស្រិល​ ​ទើបតែ​ពេញវ័យ​ ​កំពុង​ចម្រើន​ ​គឺ​បឋមវ័យ​ ​មិនទាន់​បាន​លេង​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​ឡើយ​ ​នែ​ភិក្ខុ​ ​ចូរ​លោក​បរិភោគ​កាម​ ​ជា​របស់​មនុស្ស​វិញ​ ​លោក​កុំ​លះបង់​នូវ​សន្ទិដ្ឋិក​កាម​(​១​)​ ​ហើយ​ស្ទុះ​ទៅ​រក​កាលិក​កាម​(​២​)​ ​ឡើយ​។​
​(​១​)​ ​សន្ទិដ្ឋិក​កាម​ ​សំដៅយក​កាម​របស់​មនុស្ស​។​ ​(​២​)​ ​កាលិក​កាម​ ​សំដៅយក​កាម​របស់​ទេវតា​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១ | បន្ទាប់
ID: 636848363478377621
ទៅកាន់ទំព័រ៖