ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៩

​ចំណង​ណា​ ​ធ្វើ​ដោយ​ដែក​ក្តី​ ​កើត​ដោយ​ឈើ​ក្តី​ ​កើត​ដោយ​ស្មៅ​ដំណេក​ទន្សាយ​ក្តី​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ ​មិនបាន​ពោល​នូវ​ចំណង​នោះ​ ​ថា​មាំ​ទេ​ ​សេចក្តី​អាឡោះអាល័យ​ណា​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ត្រេក​ ​ដ៏​ក្រៃលែង​ ​ក្នុង​កែវមណី​ ​និង​កុណ្ឌល​ផង​ ​ក្នុង​កូន​ ​និង​ប្រពន្ធ​ផង​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ ​ពោល​នូវ​ចំណង​នុ៎ះ​ ​ថា​ជា​ចំណង​មាំ​ ​ជា​គ្រឿង​ទាញ​សត្វ​ ​ឲ្យ​ចុះ​ក្នុង​អបាយ​ ​ជា​ចំណង​ធូរ​ ​ប៉ុន្តែ​បុគ្គល​ស្រាយ​បាន​ដោយ​ក្រ​ ​អ្នកប្រាជ្ញ​ទាំងឡាយ​ ​រមែង​កាត់​នូវ​ចំណង​នេះ​ហើយ​ ​វៀរ​ចេញ​ស្រឡះ​ ​ជា​អ្នក​លះបង់​នូវ​កាមសុខ​ ​មិន​មាន​អាឡោះអាល័យ​។​