ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៩

​កាលបើ​បុរស​ទាំងនោះ​ ​យក​រឿង​បាន​មុន​ហើយ​ ​ទើប​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ពិនិត្យ​ជា​ខាងក្រោយ​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ឥឡូវនេះ​ ​បុរស​ទាំងនោះ​ ​បាន​បន្សាត់​បង់​នូវ​ធុ​លី​ ​និង​មន្ទិល​នោះ​ ​ងូត​ដោយ​ស្រួលបួល​ ​លាប​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ហើយ​កោរសក់​ ​និង​ពុកមាត់​ ​ស្លៀកសំពត់​មាន​ពណ៌ស​ ​ឲ្យ​គេ​បម្រើ​ឆ្អែត​ស្កប់ស្កល់​ ​ដោយ​កាមគុណ​ទាំង៥​។​
 [​៣៦២​]​ ​គ្រានោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ជ្រាប​នូវ​សេចក្តី​នុ៎ះហើយ​ ​ទើប​ត្រាស់​នូវ​គាថា​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​ក្នុង​វេលា​នោះ​ថា​ ​
​ជន​មិនមែន​មាន​ជាតិ​ល្អ​ ​ដោយ​សម្បុរ​ ​និង​រូប​ទេ​ ​បុគ្គល​មិន​ត្រូវ​ស្និទ្ធស្នាល​ដោយ​ការ​ឃើញ​ភ្លាម​ទេ​ ​ព្រោះថា​ ​ពួក​ជន​មិន​សង្រួម​ ​ត្រាច់​ទៅ​ក្នុង​លោក​នេះ​បាន​ ​ដោយសារ​ភណ្ឌ​បរិក្ខារ​ ​របស់​ពួក​ជន​ដែល​សង្រួម​ល្អ​ ​កុណ្ឌល​ ​ជា​វិការ​នៃ​ដី​ ​មាន​រូប​ប្រៀប​ដូចជា​កុណ្ឌល​មាស​ក្តី​ ​មាសក​ជា​វិការៈ​នៃ​លោហៈ​ ​ស្រោប​ដោយ​មាស​ក្តី​ ​(​យ៉ាងណា​)​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ ​មាន​បរិវារ​ហែហម​ ​មិន​ស្អាត​ខាងក្នុង​ ​ស្អាត​តែ​ខាងក្រៅ​ ​តែង​ត្រាច់​ទៅ​ក្នុង​លោក​បាន​ ​(​យ៉ាងនោះ​ដែរ​)​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១៧ | បន្ទាប់
ID: 636848476308235830
ទៅកាន់ទំព័រ៖