ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៩

​និង​អាមាត្យ​ឲ្យ​សុខ​ ​បំពេញ​ពួក​មិត្ត​ ​និង​អាមាត្យ​ ​ទាំង​បាន​តម្កល់ទុក​នូវ​ទក្ខិណាទាន​ ​ក្នុង​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​ជា​ទាន​មានផល​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​ជា​ទាន​ឲ្យ​នូវ​អារម្មណ៍​ ​មាន​រូប​ជាដើម​ ​ដ៏​ប្រសើរ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​មាន​វិបាក​ជា​សុខ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ដើម្បី​សួគ៌​។​ ​កាលបើ​សប្បុរស​នោះ​ ​បាន​ប្រើប្រាស់​ភោគ​សម្បត្តិ​ទាំងនោះ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ពួក​ព្រះរាជា​ ​ក៏​មិន​នាំ​យក​ទៅ​ ​ពួក​ចោរ​ក៏​មិន​លួច​ទៅ​ ​ភ្លើង​ក៏​មិន​ឆេះ​ ​ទឹក​ក៏​មិន​បន្សាត់​ទៅ​ ​ពួក​ញាតិ​ដែល​មិនជា​ទីស្រឡាញ់​ ​ក៏​មិនបាន​នាំ​យក​ទៅ​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ភោគៈ​ទាំងនោះ​ ​ដែល​សប្បុរស​នោះ​ ​ប្រើប្រាស់​ដោយ​ប្រពៃ​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​រមែង​ដល់​នូវ​ការប្រើ​ប្រាស់​បាន​ ​មិនដល់​នូវ​ការ​អស់​ទៅ​ឡើយ​។​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ស្រះ​បោក្ខរណី​ ​ដែល​នៅ​ជិត​ស្រុក​ ​ឬ​និគម​ ​មាន​ទឹកថ្លា​ ​មាន​ទឹក​ត្រជាក់​ ​មាន​ទឹក​ឆ្ងាញ់​ ​មាន​ទឹកស​ ​(​ដោយអន្លើ​)​ ​មាន​កំពង់​ល្អ​ ​គួរ​ជាទី​ត្រេកអរ​ ​អ្នកផង​ទៅ​ដងទឹក​នោះ​មក​ខ្លះ​ ​ផឹក​ខ្លះ​ ​ងូត​ខ្លះ​ ​ប្រើប្រាស់​តាម​សមគួរ​ ​ដល់​សេចក្តី​ត្រូវការ​ខ្លះ​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​ឯ​ទឹក​នោះ​ ​ដែល​អ្នកផង​បរិភោគ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​គប្បី​ដល់​នូវ​ការប្រើ​ប្រាស់​បាន​ ​មិនដល់​នូវ​ការ​អស់​ទៅ​ឡើយ​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​បពិត្រមហារាជ​ ​សប្បុរស​ ​បាន​ភោគៈ​ច្រើនលើស​លុប​ហើយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៦ | បន្ទាប់
ID: 636848486377091735
ទៅកាន់ទំព័រ៖