ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៩

​ព្រោះហេតុនោះ​ ​សាធុជន​ ​គួរ​ធ្វើ​កម្ម​ជាកុសល​ ​ដែល​ប្រព្រឹត្តទៅ​ក្នុង​បរលោក​ឲ្យ​ចម្រើន​ ​(​ព្រោះថា​)​ ​បុណ្យ​ទាំងឡាយ​ ​តែង​ជាទី​ពឹង​របស់​សត្វ​ទាំងឡាយ​ ​ក្នុង​បរលោក​។​

​ជដិល​សូត្រ១​ ​បញ្ច​រាជ​សូត្រ១​ ​ទោណ​បា​ក​សូត្រ១​ ​សង្គាម​សូត្រ២​ ​ដែល​លោក​ពោល​ហើយ​ ​ធីតុ​សូត្រ១​ ​អប្បមាទ​សូត្រ២​ ​អបុត្តក​សូត្រ២​ ​ដែល​លោក​ពោល​ហើយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​បាន​ជា​លោក​ហៅថា​ ​វគ្គ​។​