ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៩

​ពួក​សត្វ​ដែល​មាន​សេចក្តី​សំគាល់​ក្នុង​បញ្ចក្ខន្ធ​ ​ប្រកាន់​ស្អិត​ក្នុង​បញ្ចក្ខន្ធ​ ​មិនកំណត់​យល់​ច្បាស់​ ​នូវ​បញ្ចក្ខន្ធ​ ​រមែង​លុះ​ក្នុង​អំណាច​ ​នៃ​សេចក្តី​ស្លាប់​ ​បុគ្គល​ដែល​កំណត់​យល់​ច្បាស់​ ​នូវ​បញ្ចក្ខន្ធ​ហើយ​ ​រមែង​មិន​ត្រូវការ​បុគ្គល​អ្នក​ប្រាប់​ទេ​ ​ព្រោះ​ការនោះ​ ​មិន​មានដល់​បុគ្គល​នោះ​ឡើយ​ ​ហេតុ​នោះ​ ​ជន​ណាមួយ​ ​គប្បី​ដៀល​បុគ្គល​នោះ​ ​ដោយហេតុ​ណា​ ​ហេតុ​នោះ​ ​មិន​មានដល់​បុគ្គល​នោះ​ទេ​ ​ម្នាល​ទេវតា​ ​បើ​អ្នកដឹង​ច្បាស់​ ​អ្នក​ត្រូវ​និយាយ​មក​ចុះ​។​