ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៩

 ​[​៤៩០​]​ ​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​មិន​ប្រមាទ​ ​មាន​ព្យាយាម​ដុត​កំ​ដៅ​កិលេស​ ​មានចិត្ត​បញ្ជូន​ទៅកាន់​ព្រះនិព្វាន​ ​ហើយ​នៅក្នុង​ទីនោះ​ឯង​ ​អស់​វារៈ​ ​ជាគម្រប់ពីរដង​។​ ​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​នៅក្នុង​ទីស្ងាត់​ ​ពួន​សម្ងំ​នៅក្នុង​កម្មដ្ឋាន​ ​អស់​វារៈ​ ​ជាគម្រប់ពីរដង​។​បេ​។​ ​មារ​មានចិត្ត​បាប​ ​បានដឹង​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ក្នុងចិត្ត​ ​របស់​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​ដោយចិត្ត​របស់​ខ្លួន​ ​អស់​វារៈ​ជាគម្រប់ពីរដង​ផង​។​បេ​។​ ​ចំណែក​ផែនដី​ ​ហាក់ដូចជា​លាន់ឮ​រំពង​។​
 [​៤៩១​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​សមិទ្ធិ​មាន​អាយុ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​អ្នកនេះ​ ​ជា​មារ​មានចិត្ត​បាប​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​ទើប​ពោល​នឹង​មារ​មានចិត្ត​បាប​ ​ដោយ​គាថា​ ​ដូច្នេះ​ថា​
​អាត្មា​ចេញ​ចាក​ផ្ទះ​ ​ចូល​មកកាន់​ផ្នួស​ ​ដោយ​សទ្ធា​ ​សតិ​ ​និង​បញ្ញា​ ​អាត្មា​បានដឹង​ហើយ​ ​ទាំង​ចិត្ត​សោត​ ​ក៏បាន​តាំង​ល្អ​ហើយ​ ​ចូរ​អ្នកធ្វើ​រូប​ ​(​ដែល​គួរខ្លាច​)​ ​តាមប្រាថ្នា​ចុះ​ ​អ្នក​មិន​អាច​ធ្វើ​អាត្មា​ ​ឲ្យ​ញាប់ញ័រ​បាន​ឡើយ​។​

 គ្រានោះ​ឯង​ ​មារ​មានចិត្ត​បាប​ ​កើតទុក្ខ​ ​តូចចិត្ត​ថា​ ​សមិទ្ធិ​ភិក្ខុ​ ​ស្គាល់​អាត្មាអញ​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​ក៏​បាត់​ចាកទី​នោះ​ទៅ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣២៧ | បន្ទាប់
ID: 636848524487151506
ទៅកាន់ទំព័រ៖