ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៩

​បើ​អ្នកណា​មិន​អត់ទោស​ឲ្យ​ ​ដល់​បុគ្គល​អ្នក​សំដែង​ទោស​ ​អ្នកនោះ​ឈ្មោះថា​ ​មាន​សេចក្តី​ក្រោធ​នៅ​ខាងក្នុង​ ​ធ្វើទោស​ឲ្យ​កាន់តែ​ធ្ងន់​ឡើង​ ​ឈ្មោះថា​ ​ឱបក្រសោប​ពៀរ​ទុក​ ​(​ដូចជា​បុគ្គល​ពាក់​ឡេវ​ក្ឌុំ​)​។​ ​បើ​ទោស​មិន​មាន​ទេ​ ​កំហុស​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ក៏​មិន​មាន​ដែរ​ ​បើ​ពៀរ​ទាំងឡាយ​មិន​រម្ងាប់​ទេ​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​នឹង​មាន​អ្នក​ឈ្លាស​ដូចម្តេច​បាន​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មិន​មានទោស​ ​ប្រព្រឹត្ត​កន្លង​ ​(​ដោយ​វាចា​)​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មិន​មាន​កំហុស​ ​បុគ្គល​ណា​ ​មិនដល់​នូវ​សេចក្តី​ភាន់ច្រឡំ​ ​បុគ្គល​ណា​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​មានសតិ​សព្វកាល​ក្នុង​លោក​នេះ​។​