ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ២៩

​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​បុគ្គល​អ្នក​ប្រាថ្នា​នូវ​មានះ​ ​រមែង​មិន​មានការ​ទូន្មាន​ឥន្ទ្រិយ​ ​បុគ្គល​អ្នកមាន​ចិត្ត​មិន​តាំង​មាំ​ ​រមែង​មិន​មាន​បញ្ញា​ ​បុគ្គល​ជា​អ្នក​ប្រមាទ​ ​ទុកជា​នៅក្នុង​ព្រៃ​តែម្នាក់ឯង​ ​ក៏​ឆ្លង​នូវ​ទីនៅ​ ​របស់​មារ​ទៅ​ព្រះនិព្វាន​ ​ពុំបានឡើយ​។​ ​បុគ្គល​ណា​ ​លះ​មានះ​បាន​ហើយ​ ​មានចិត្ត​តម្កល់​នៅ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​មានចិត្ត​ផូរផង់​ ​រួច​ស្រឡះ​ចាក​ធម៌​ ​ជា​គ្រឿង​សៅហ្មង​ទាំងពួង​ ​នៅក្នុង​ព្រៃ​តែម្នាក់ឯង​ ​ជា​អ្នក​មិន​ប្រមាទ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​ទើប​ឆ្លង​នូវ​ទីនៅ​ ​របស់​មារ​ ​ទៅ​ព្រះនិព្វាន​បាន​។​