ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

ត្រូវ​អាបត្ដិ​បា​ចិ​ត្ដិយ​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​និយាយ​កុហក​ដោយដឹងខ្លួន​ ​ចំពោះ​វត្ថុ​ដែល​ខ្លួន​មិនឮ​ថា​ ​អាត្មា​ឮ​ផង​ ​ពាល់ត្រូវ​ផង​ ​ដោយ​អាការ៣​ ​យ៉ាង​ ​។​ ​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​និយាយ​កុហក​ដោយដឹងខ្លួន​ ​ចំពោះ​ពាក្យ​ដែល​ខ្លួន​មិនឮ​ថា​ ​អាត្មា​ឮ​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​ផង​ ​ដោយ​អាការ​ ​៣​ ​យ៉ាង​។​ ​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​និ​ ​យាយ​កុហក​ដោយដឹងខ្លួន​ ​ចំពោះ​វត្ថុ​ដែល​ខ្លួន​មិនឮ​ថា​ ​អាត្មា​ឮ​ផង​ ​ឃើញ​ ​ផង​ ​ដោយ​អាការ​ ​៣​ ​យ៉ាង​។​ ​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​និយាយ​កុហក​ដោយ​ដឹង​ ​ខ្លួន​ចំពោះ​វត្ថុ​ដែល​ខ្លួន​មិនឮ​ថា​ ​អាត្មា​ឮ​ផង​ ​ពាល់ត្រូវ​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​ផង​ ​ដោយ​អាការ​ ​៣​ ​យ៉ាង​។​ ​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​និយាយ​កុហក​ដោយដឹងខ្លួន​ ​ចំពោះ​ ​វត្ថុ​ដែល​ខ្លួន​មិនឮ​ថា​ ​អាត្មា​ឮ​ផង​ ​ពាល់ត្រូវ​ផង​ ​ឃើញ​ផង​ ​ដោយ​ ​អាការ​ ​៣​ ​យ៉ាង​។​ ​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​និយាយ​កុហក​ដោយដឹងខ្លួន​ ​ចំពោះ​វត្ថុ​ ​ដែល​ខ្លួន​មិនឮ​ថា​ ​អាត្មា​ឮ​ផង​ ​ពាល់ត្រូវ​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​ផង​ ​ឃើញ​ផង​ ​ដោយ​អាការ​ ​៣​ ​យ៉ាង​។​ ​បេ​។​ ​ភិក្ខុ​និយាយ​កុហក​ដោយដឹងខ្លួន​ ​ចំពោះ​ ​វត្ថុ​ដែល​ខ្លួន​មិនបាន​ពាល់ត្រូវ​ថា​ ​អាត្មា​បាន​ពាល់ត្រូវ​ផង​ ​ដឹង​ច្បាស់​ផង​ ​ដោយ​អាការ​ ​៣​ ​យ៉ាង​។​ ​បេ​។​ ​វត្ថុ​ដែល​ខ្លួន​មិនបាន​ពាល់ត្រូវ​ថា​ ​អាត្មា​ពាល់ត្រូវ​ផង​ ​ឃើញ​ផង​ ​ដោយ​អាការ៣​ ​យ៉ាង​។​ ​បេ​។​ ​វត្ថុ​ដែល​ខ្លួន​មិនបាន​ពាល់ត្រូវ​ថា​ ​អាត្មា​ពាល់ត្រូវ​ផង​ ​ឮផង​ ​ដោយ​អាការ​ ​៣​ ​យ៉ាង​ ​។​បេ​។​ ​វត្ថុ​ដែល​ខ្លួន​មិនបាន​ពាល់ត្រូវ​ថា​
ថយ | ទំព័រទី ២២៨ | បន្ទាប់
ID: 636783343110991338
ទៅកាន់ទំព័រ៖