ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

ជា​គោតមគោត្ត​ ​ជា​មោគ្គល្លាន​គោ​ត្ដ​ ​ជា​កច្ចាយន​គោ​ត្ដ​ ​ជា​វា​សេដ្ឋ​គោ​ត្ដ​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​លោក​ជា​គោតម​គោ​ត្ដ​ ​លោក​ជា​មោគ្គល្លាន​គោ​ត្ដ​ ​លោក​ជា​កច្ចាយន​គោ​ត្ដ​ ​លោក​ជា​វា​សេដ្ឋ​គោ​ត្ដ​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បា​ចិ​ត្ដិយ​គ្រប់​ៗ​វាចា​។​
 [​២០៩​]​ ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ជេរ​ ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ប្រទេច​ ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ធ្វើ​ឱ្យ​អៀនអន់​ ​ចំពោះ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ ​ពោល​សំដៅ​ការងារ​ដ៏​ថោកទាប​ ​ដោយ​ពាក្យថោកទាប​ ​គឺថា​ពោល​សំដៅ​ឧបសម្បន្ន​ ​ថា​អ្នក​ចាំងឈើ​ ​ជា​អ្នក​ចោល​សម្រាម​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​លោក​ជាជាង​ ​ចាំងឈើ​ ​លោក​ជា​អ្នក​ចោល​សម្រាម​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បា​ចិ​ត្ដិយ​គ្រប់​ៗ​វាចា​។​
 ​[​២១០​]​ ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ជេរ​ ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ប្រទេច​ ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ធ្វើ​ឱ្យ​អៀនអន់​ ​ចំពោះ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ ​ពោល​សំដៅ​ការងារ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​ដោយ​ពាក្យថោកទាប​ ​គឺថា​ពោល​សំ​ដៅ​ឧស​ម្ប​ន្ន​ថា​ជា​អ្នក​ភ្ជួរ​រាស់​ ​ជា​អ្នក​ជួញប្រែ​ ​ជា​អ្នករក្សា​គោ​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​លោក​ជាជាង​ចាំងឈើ​ ​លោក​ជា​អ្នក​ចោល​សម្រាម​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បា​ចិ​ត្ដិយ​គ្រប់​ៗ​វាចា​។​ ​
 ​[​២១១​]​ ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ជេរ​ ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ប្រទេច​ ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ធ្វើ​ឱ្យ​អៀនអន់​ ​ចំពោះ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ ​ពោល​សំដៅ​ការងារ​ដ៏​ថោកទាប​ ​ដោយ​ពាក្យ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​គឺថា​ពោល​សំដៅ​ឧបសម្បន្ន​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៩ | បន្ទាប់
ID: 636783354671322552
ទៅកាន់ទំព័រ៖