ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

ដោយ​ពាក្យ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​គឺ​និយាយ​សំដៅ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ដែល​ជា​ក្សត្រ​ ​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​លោក​ជា​ក្សត្រ​ ​លោក​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុញ្ភសិត​គ្រប់​ៗ​ ​វាចា​។​ ​បេ​។​ ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​មិន​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ជេរ​ ​មិន​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ប្រទេច​ ​មិន​ប្រា​ថា្ន​ដើម្បី​បង្អាប់បង្អោន​ ​ចំពោះ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ ​ប្រាថ្នា​តែ​និយាយលេង​ ​ក៏​ពោល​សំដៅ​បុគ្គល​ដ៏​ថោកទាប​ ​ដោយ​ពាក្យ​ដ៏​ថោកទាប​។​បេ​។​ ​ពោល​សំដៅ​បុគ្គល​ដ៏​ខ្ព​ង​ខ្ពស់​ ​ដោយ​ពាក្យ​ដ៏​ថោកទាប​។​ ​បេ​។​ ​ពោល​សំដៅ​បុគ្គល​ដ៏​ថោកទាប​ ​ដោយ​ពាក្យ​ ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​។​ ​បេ​។​ ​ពោល​សំដៅ​បុគ្គល​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​ដោយ​ពាក្យ​ដ៏​ខ្ពង់ខ្ពស់​ ​គឺ​និយាយ​សំដៅ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ដែល​ជា​បណ្ឌិត​ ​ជា​អ្នក​ឈ្លាស​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​ជា​ពហុស្សូត​ ​ជា​ធម្មកថិក​ ​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​លោក​ជា​បណ្ឌិត​ ​លោក​ជា​អ្នក​ឈ្លាស​ ​លោក​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​លោក​ជា​ពហុស្សូត​ ​លោក​ជា​ធម្មកថិក​ ​ដំណើរ​អាក្រក់​មិន​មានដល់​លោក​ទេ​ ​ដំណើរ​ល្អ​តែ​ម្យ៉ាង​ប្រាកដ​ដល់​លោក​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុញ្ភសិត​គ្រប់​ ​ៗ​ ​វាចា​។​
 [​២៤៧​]​ ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ ​មិន​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ជេរ​ ​មិន​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ប្រទេច​ ​មិន​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​បង្អាប់បង្អោន​ ​ចំពោះ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​ ​ប្រាថ្នា​តែ​និយាយលេង​ ​ក៏​ពោល​យ៉ា​នេះ​ថា​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​មាន​មនុស្ស​ពួក​ខ្លះ​ជា​ចណ្ឌាល​ ​ជាជាង​ត្បាញ​ផែង​ឫស្សី​ ​ជា​អ្នកនេសាទ​ ​ជាជាង​ធ្វើ​រថ
ថយ | ទំព័រទី ២៦៧ | បន្ទាប់
ID: 636783422606548224
ទៅកាន់ទំព័រ៖