ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

 [​២៧៦​]​ ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ ​ឮ​ពាក្យ​របស់​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​នាំ​ ​ពាក្យ​ញុះញង់​ទៅ​ប្រាប់​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ឯទៀត​ថា​ ​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​នេះ​និយាយចំ​ពោះ​លោក​ថា​ ​លោក​ជា​បណ្ឌិត​ ​ជា​អ្នក​ឈ្លាស​ ​ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​ ​ជា​ពហុស្សូត​ ​ជា​ធម្មកថិក​ ​ទុគ្គតិ​របស់​លោក​គ្មាន​ទេ​ ​សុគតិ​តែ​ម្យ៉ាង​នឹង​ប្រាកដ​ដល់​លោក​(​ភិក្ខុ​អ្នក​ញុះញង់​នោះ​)​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​បា​ចិ​ត្ដិយ​រាល់​ៗ​ ​ម៉ាត់​។​
 [​២៧៧​]​ ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ ​ឮ​ពាក្យ​របស់​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​នាំ​ ​ពាក្យ​ញុះញង់​ទៅ​ប្រាប់​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ឯទៀត​ថា​ ​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​នេះ​ ​និយាយ​ថា​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ជន​ពួក​ខ្លះ​ ​ជា​ចណ្ឌាល​ ​ជាជាង​ផែង​ ​ជា​អ្នកនេសាទ​ ​ជាជាង​រថ​ ​ជា​អ្នក​ចោល​សម្រាម​ ​ក៏សឹងមាន​ ​ឯ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​(​ដែល​ពោល​ពាក្យ​ដូច្នេះ​ ​)​ ​មិនមែន​ពោល​ឱ្យ​អ្នកដទៃ​ទេ​ ​ពោល​ចំពោះ​លោក​ជា​ប្រាកដ​ ​(​ភិក្ខុ​អ្នក​ញុះញង់​នោះ​)​ ​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុ​ក្ក​ដរាល់ៗ​ ​ម៉ាត់​។​
 [​២៧៨​]​ ​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ ​ឮ​ពាក្យ​របស់​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ផងគ្នា​នាំ​ ​ពាក្យ​ញុះញង់​ទៅ​ប្រាប់​ឧបសម្បន្ន​ភិក្ខុ​ឯទៀត​ថា​ ​ភិក្ខុ​ឈ្មោះ​នេះ​និយាយ​ថា​ ​ក្នុង​លោក​នេះ​ ​ជន​ពួក​ខ្លះ​ជា​ក្សត្រ​ ​ជា​ព្រាហ្មណ៍​ ​ក៏សឹងមាន​ ​ឯ​ភិក្ខុ​នោះ​ ​(​ដែល​ពោល​ពាក្យ​ដូច្នេះ​)​ ​មិនមែន​ពោល​ឱ្យ​អ្នកដទៃ​ទេ​ ​គឺ​ពោល​ចំពោះ​ ​លោក​ជា​ប្រាកដ​ ​(​ភិក្ខុ​អ្នក​ញុះញង់​នោះ​)​ត្រូវ​អាបត្ដិ​ទុ​ក្ក​ដរាល់ៗ​ ​ម៉ាត់​។​ ​បេ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៨១ | បន្ទាប់
ID: 636783428576379679
ទៅកាន់ទំព័រ៖