ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

ដោយខ្លួនឯង​ ​ក៏​ឥតមាន​ត្រូវការ​ចំពោះខ្លួន​អញ​ ​នឹង​ទ្រព្យសម្បត្ដិ​ទាំងពួង​ ​ដល់តិច​សោះ​(​ថា​ដូច្នេះ​)​ ​ហើយក៏​ស្លៀ​ក​សម្ព​ត់​សាដក​ ​ហើយ​ក្រាប​ចុះ​ដោយ​ត្បូង​ទៀប​បាទា​នៃ​ព្រះ​អនុ​រុទ្ធ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ហើយ​សូម​ខមាទោស​នឹង​ព្រះ​ ​អនុ​រុទ្ធ​ដ៏​មាន​អាយុ​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា​ជា​ស្រី​មាន​កំហុស​ ​ហើយ​ ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​ព្រះករុណា​ជា​ស្រី​ពាល​ ​ជា​ស្រី​ល្ងង់​ ​ជា​ស្រី​មិន​ឈ្លាស​ ​ខ្ញុំ​ ​ឯណា​ដែល​បាន​ធ្វើ​នូវ​កំហុស​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ ​ចំរើន​ ​សូម​លោកម្ចាស់​ទទួល​នូវ​កំហុស​តាម​ទោស​របស់ខ្ញុំ​ព្រះករុណា​នោះ​ ​ដើម្បីនឹង​សង្រួម​តទៅទៀត​។​ ​ព្រះ​អនុ​រុទ្ធ​ក៏​តប​ថា​ ​ម្នាល​ប្អូនស្រី​ ​ណ្ហើយចុះ​ ​នាង​មាន​កំហុស​ហើយ​ ​ព្រោះ​នាង​ជា​ស្រី​ពាល​ ​ជា​ស្រី​ល្ងង់​ ​ជា​ស្រី​មិន​ ​ឈ្លាស​ ​នាង​ណា​ដែល​បាន​ធ្វើ​នូវ​កំហុស​ ​មាន​សភាព​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ម្នាល​ប្អូនស្រី​ ​តែ​នាង​ឯង​បានឃើញ​នូវ​កំហុស​ដោយ​កំហុស​ពិត​ ​ហើយ​សំដែង​ដោយសមគួរ​តាម​ធម៌​ ​យើង​នឹង​ទទួល​នូវ​កំហុស​របស់​នាង​ឯង​នោះ​បាន​ ​អ្នកណាមួយ​បានឃើញ​នូវ​កំហុស​ ​ដោយ​កំហុស​ពិត​ ​ហើយ​សំដែង​ដោយសមគួរ​តាម​ធម៌​ ​ហើយ​តាំងនៅ​ក្នុង​សេចក្ដី​សង្រួម​តទៅ​ ​ម្នាល​ប្អូន​ ​ស្រី​ ​ការ​នេះ​ជា​សេចក្ដី​ចំរើន​របស់​អ្នកនោះ​ ​ក្នុង​អរិយវិន័យ​។​ ​ឯ​ស្រី​នោះ​ ​លុះ​កន្លង​រាត្រី​នោះ​ទៅ​ក៏​បវារណា​ ​និ​មន្ដ​ព្រះ​អនុ​រុទ្ធ​ដ៏​មាន​អាយុ​ឱ្យ​ឆាន់​ ​បង្អែម​និង​ចំអាប​ដ៏​ផ្ចិតផ្ចង់​ដោយដៃ​ខ្លួនឯង​ ​ហើយ​អង្គុយ​នៅក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​
ថយ | ទំព័រទី ២៩៨ | បន្ទាប់
ID: 636783434913012114
ទៅកាន់ទំព័រ៖