ព្រះត្រៃបិដក ភាគ ០៣

បានឮ​ថា​អ្នកឯង​កាលដែល​ភិក្ខុ​សាកសួរ​ដោយ​ ​អាបត្ដិ​ក្នុង​កណ្ដាល​ជំនុំ​សង្ឃ​ ​ហើយ​ពោល​បិទបាំង​នូវ​ពាក្យ​ដទៃ​ដោយ​ពាក្យ​ដទៃ​វិញ​ថា​ ​នរណា​ត្រូវ​អាបត្ដិ​។​បេ​។​ ​លោក​ទាំងឡាយ​ពោល​ថា​ដូចម្ដេច​ ​ពាក្យ​នេះ​ពិតមែន​ឬ​។​ ​ឆ​ន្ន​ភិក្ខុ​ក្រាបទូល​ថា​ ​សូម​ទ្រង់ព្រះ​មេ​ត្ដា​ប្រោស​ ​ពាក្យ​នេះ​ពិតមែន​។​ ​ព្រះពុទ្ធ​ជា​ម្ចាស់​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ទ្រង់​បន្ទោស​ថា​ ​នែ​មោឃបុរស​ ​អ្នកឯង​ ​កាលដែល​ភិក្ខុ​សាកសួរ​ដោយ​អាបត្ដិ​ក្នុង​កណ្ដាល​ជំនុំ​សង្ឃ​ ​ហើយ​មិន​គួរបើ​ ​នឹង​ពោល​បិទបាំង​នូវ​ពាក្យ​ដទៃ​ដោយ​ពាក្យ​ដទៃ​ថា​ ​នរណា​ត្រូវ​អាបត្ដិ​។​បេ​។​ ​លោក​ទាំងឡាយ​ពោល​ដូចម្ដេច​ ​នែ​មោឃបុរស​ ​អំពើ​ដែល​អ្នកធ្វើ​ ​នេះ​នឹង​បាន​ដឹកនាំ​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ដែល​មិនទាន់​ជ្រះថ្លា​ ​ឱ្យ​បាន​ជ្រះថ្លា​ ​ឡើង​ក៏ទេ​។​ ​បេ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​ទ្រង់​បន្ទោស​ ​រួច​ទ្រង់​ធ្វើ​នូវ​ធម្មី​កថា​ ​ហើយ​ត្រាស់​ហៅថា​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​សង្ឃ​ចូរ​លើក​នូវ​អញ្ញវាទ​ក​កម្ម​(​១​)​ ​ដល់​ឆ​ន្ន​ភិក្ខុ​ចុះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​សង្ឃ​ត្រូវលើ​ក​នូវ​អញ្ញវាទ​ក​កម្ម​យ៉ាងនេះ​ ​ភិក្ខុ​ដែល​ឈ្លាស​អង់អាច​ ​ត្រូវ​ប្រកាស​សង្ឃ​ឱ្យ​ដឹង​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះសង្ឃ​ដ៏​ចំរើន​ ​សូម​ព្រះសង្ឃ​ស្ដាប់​នូវ​ពាក្យ​ខ្ញុំ​ ​(​ដ្បិត​)​ ​ឆ​ន្ន​ភិក្ខុ​នេះ​ ​កាល​ភិក្ខុ​សាកសួរ​ដោយ​អាបត្ដិ​ក្នុង​កណ្ដាល​ជំនុំ​សង្ឃ​ ​ក៏​ពោល​បិទបាំង​នូវ​ពាក្យ​ដទៃ​ដោយ​ពាក្យ​ដទៃ​វិញ​។​ ​
​(​១​)​ ​អំពើ​ដែល​សង្ឃ​ត្រូវ​ធ្វើ​ដល់​ភិក្ខុ​អ្នកពោល​ពាក្យ​ដទៃ​ ​គឺ​ពោល​ពាក្យ​បន្លែបន្លប់​ ​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៤ | បន្ទាប់
ID: 636783462038783619
ទៅកាន់ទំព័រ៖